Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Παλιά του τέχνη κόσκινο


Ο γνωστός λασπολόγος-προβοκάτορας Κουρής χτύπησε πάλι με ξεδιάντροπό πρωτοσέλιδο εφάμιλλο του ρωμαλέου αυριανοτομπρισμού-κατακιτρινισμού της δεκαετίας του ’80. Τότε που αράδιαζε κωμικοτραγικές αλήτικες συκοφαντίες για τις βίλες, τα κότερα, τις «γκόμενες» και τις «εκατοντάδες γραβάτες» (!) του Χαρίλαου Φλωράκη.


Είναι γνωστός ο παπατζίδικος ρόλος του. Είναι πασίγνωστος ο εργολαβικός αντιΚΚΕδισμός του. Ενώ «έφαγε τα νιάτα του» να υπερασπίζει τους Αντρέα Παπανδρέου, Κουτσόγιωργα και Σία, τα τελευταία χρόνια «γλύφει» τον Καραμανλή.
Δε βαριέσαι, όπου υπάρχει φαΐ…

Όπως και να’ χει, αυτός την δουλειά του κάνει, εν χορώ με όλο το εκδοτικό-επιχειρηματικό κατεστημένο, είναι στην απέναντι μπάντα, στο στρατόπεδο της αστικής τάξης.


Καθήκον των εργαζομένων στο από ‘δω μετερίζι, είναι να εντείνουν την λαϊκή πάλη και με συντονισμένο-οργανωμένο αγώνα να φέρουν την αντεπίθεση και την ανατροπή.

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Πυροβόλο του αέρος

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ για τη δολοφονική επίθεση κατά μαθητή στο Περιστέρι

Το ΚΚΕ καταγγέλλει στο λαό τη δολοφονική επίθεση αγνώστων κατά ομάδας μαθητών στο Περιστέρι που μετέχουν στις μαθητικές κινητοποιήσεις. Το αποτέλεσμα της εγκληματικής ενέργειας ήταν να τραυματιστεί στο χέρι από πυροβολισμό ο μαθητής Γιώργος Παπλωματάς, μέλος του 15μελούς συμβουλίου και γιος του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ στο ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας. Πέφτουν έξω στους υπολογισμούς τους εκείνοι που πιστεύουν ότι τέτοιες ενέργειες θα κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα του λαού και της νεολαίας. Η δολοφονική επίθεση, που στρέφεται κατά του οργανωμένου μαθητικού κινήματος και των εκλεγμένων οργάνων του, θα βρει την άμεση απάντηση, με την ένταση της πάλης για το πρόβλημα της Παιδείας και τη συσπείρωση κατά των κατασταλτικών μηχανισμών κάθε μορφής, κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Το ΚΚΕ, επισημαίνοντας τις πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης, απαιτεί την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης. Σήμερα το απόγευμα στις 6 η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ και η Οργάνωση Αθήνας της ΚΝΕ οργανώνουν συγκέντρωση στο Περιστέρι στον πεζόδρομο Εθνικής Αντιστάσεως και Καραθεοδωρή.

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

ΤΕΛΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ (Σέξυ Πασόκα)

Ερώτηση: Ποιά θεωρείτε την πιο σέξυ παρουσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;

1. Την Λούκα Κατσέλη (0 ψήφοι - 0%)
2. Την Βάσω Παπανδρέου (7 ψήφοι - 17%)
3. Την Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου (11 ψήφοι - 28%)
4. Την Αικατερίνη Περλεπέ-Σηφουνάκη (2 ψήφοι - 5%)
5. Την Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου (12 ψήφοι - 30%)
6. Την Δάφνη Σημίτη (7 ψήφοι - 17%)


Με βάση τα αποτελέσματα, πιο σέξυ παρουσία ανακηρύσσεται η πρώην αεροσυνοδός και νυν χήρα Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου. Ξαναζεσταμένο φαγητό δηλαδή. Ενώ έχουμε φρέσκο πράμα πάτε και ψηφίζετε
απολιθώματα του παρελθόντος.

υ.γ. Το laiko stroma απολογείται για την μη ένταξη στο ερωτηματολόγιο του ονόματος της Εύης Χριστοφιλοπούλου.

Ακολουθεί νέα ψηφοφορία: ΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΒΟΜΒΑ ΜΟΛΟΤΩΦ ;

Το Άρθρο 11 και η Αύρα του


ΑΡΘΡΟ 11
1.Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα.
2.Μόνο στις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις μπορεί να παρίσταται η αστυνομία. Οι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά, αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως νόμος ορίζει.

Το παραπάνω απόσπασμα από το πολυαγαπημένο αστικό μας σύνταγμα ανέγνωσε ο δημοσιογράφος Ανδρέας Ζούλας, στην εκπομπή του στη ΝΕΤ την Τρίτη το βράδυ.
Αμέσως μετά ρώτησε τον παρακαθήμενο Πάγκαλο με το πιο δήθεν ανέμελο και αδιάφορο ύφος της οικουμένης: «Δεν είχαμε διατάραξη αυτές τις μέρες;»

Άλλαξα κανάλι. Αυτό είναι μια γνωστή τακτική που χρησιμοποιώ όταν βλέπω τηλεόραση και έχει αποδώσει καρπούς, σχετιζόμενους με την ψυχική μου υγεία. Η τακτική αυτή συνίσταται στο ότι μόλις βλέπω ένα άθλιο ρεπορτάζ, μία προβοκατόρικη ερώτηση ή ένα «εκ βαθέων» ξέσπασμα κανενός αγανακτισμένου πολίτη, αμέσως αλλάζω κανάλι πριν προλάβει να ξεδιπλωθεί μπροστά στα μάτια μου όλο το αποτρόπαιο θέαμα. Ταυτόχρονα, εκστομίζω μια γκάμα βωμολοχιών που λειτουργεί μεν προσωρινά διεγερτικά και ανυψώνει την αρτηριακή μου πίεση, μακροπρόθεσμα δε, καταστέλλει τον εκνευρισμό και εκτονώνει την συσσωρευθείσα ένταση επαναφέροντας με στα «ίσα». Είναι μέθοδος λοιπόν, δοκιμασμένη και επιτυχημένη, και γι’ αυτό μόλις την τυποποιήσω θα την διανείμω στο λαό, ώστε να προστατεύεται και αυτός από τα άσκαστα βλήματα που εμφανίζονται στο γυαλί (τα σκασμένα).

Στο ζουμί τώρα. Είναι γεγονός ότι οι αστοί, και τα φερέφωνά τους έχουν ξεσαλώσει τις τελευταίες μέρες. Άλλος πρότεινε να επανέλθουν οι «αύρες» (συμπαθή οχήματα εκτόξευσης πεπιεσμένου ύδατος), άλλος μίλησε για επέμβαση του στρατού (πού να βρεθούν ψυχωμένα παλικάρια, ωρέ;), άλλος ζήτησε να τεθεί η χώρα σε κατάσταση πολιορκίας (ωραίο αυτό, να το κάνουμε και ταινία).

Το καλό σε όλα αυτά είναι ότι δεν είμαστε στο σημείο «και μη παρέκει». Δηλαδή η αστική τάξη δεν έχει φτάσει στο σημείο ύστατης και αναίσχυντης ξετσιπωσιάς, ώστε να χρησιμοποιήσει κάθε διαθέσιμο μέσο για να καταστείλει το λαϊκό κίνημα.
Το κακό βέβαια είναι ότι μπορεί να το κάνει.

Οπότε λοιπόν, χρειάζεται λαϊκή επαγρύπνηση, όξυνση της ταξικής πάλης, μαζικές οργανωμένες κινητοποιήσεις, ζύγισμα της κατάστασης και ποικιλία μορφών πάλης.
Αυτό είναι το αλατοπίπερο της ζωής.

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Όλοι στους δρόμους. Όλοι στον αγώνα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ Κ.Σ. ΤΗΣ Κ.Ν.Ε.

Για τη δολοφονία του 15χρονου

Καταδικάζουμε την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικό στα Εξάρχεια.
Οι ευθύνες της ηγεσίας της αστυνομίας και της κυβέρνησης είναι πάρα πολύ βαριές.
Το γεγονός είναι αποτέλεσμα του προσανατολισμού και της διαπαιδαγώγησης των σωμάτων ασφαλείας ενάντια στον «εχθρό λαό», ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στους νέους που αγωνίζονται.
Η κρατική καταστολή πάει χέρι-χέρι με την επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματα της νεολαίας στη δουλιά, στην παιδεία, στο ωράριο, με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Στόχος της είναι να φοβίσει τους εργάτες, τους υπάλληλους, τους μαθητές-φοιτητές και σπουδαστές, τη νεολαία.
Ο εμπρησμοί, οι καταστροφές, καμία σχέση δεν έχουν με το μαζικό λαϊκό κίνημα. Το σκηνικό αυτό νομιμοποιεί το κλίμα τρομοκρατίας και αυταρχισμού. Είναι άλλοθι στην πολιτική της ΝΔ, όπως ήταν άλλοθι και στην πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, για να κρύψουν ότι ο στόχος της καταστολής είναι το εργατικό-λαϊκό κίνημα. Αποτελούν πολύ περισσότερο άλλοθι γα να χτυπηθεί το εργατικό λαϊκό κίνημα.
Μόνη απάντηση μπορεί να είναι το οργανωμένο λαϊκό κίνημα, η αγωνιστική, οργανωμένη και περιφρουρημένη κινητοποίηση της νεολαίας. Να μην συγκαλυφθούν τα πραγματικά αίτια και οι ευθύνες, όπως έχει γίνει σε άλλες περιπτώσεις (πχ βασανιστές των μεταναστών στα αστυνομικό τμήμα, υπόθεση του φοιτητή στη Θεσσαλονίκη κοκ). Καλούμε την νεολαία σε ένδειξη αγανάκτησης, διαμαρυρίας, καταδίκης, με οργανωμένο αγώνα να απαιτήσει να αποδωθούν ευθύνες πολιτικές και ποινικές. Να κλείσει τα σχολεία και τις σχολές, τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, τα ΙΕΚ, και τις σχολές του ΟΑΕΔ, τα Νυχτερινά σχολεία. Οι μαζικοί φορείς να πάρουν αποφάσεις καταδίκης, να οργανώσουν συλλαλητήρια και κινητοποιήσεις. Η νεολαία, μαζί με το εργατικό-λαϊκό κίνημα, μαζικά και περιφρουρημένα να πάρει μέρος:
Στα αυριανά συλλαλητήρια ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό που διοργανώνουν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αύριο σε όλη την Ελλάδα. Στην Αθήνα, στις 6 μμ, στην Ομόνοια.
Στην Πανεργατική Απεργία την Τετάρτη 10/12, στο πλευρό του ταξικού εργατικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, σε 63 πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Στην Αθήνα, στις 10.30 στην Ομόνοια.

Αθήνα, 7-12-2008
Το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ

Μαζική απάντηση στην κρατική καταστολή


Η δολοφονία του 15χρονου μαθητή αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα όξυνσης της κρατικής βίας που εντείνεται μέρα με τη μέρα.

Η αντιλαϊκή πολιτική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ χρησιμοποίησε για άλλη μια φορά το αστυνομικό δεκανίκι της με στόχο την τρομοκράτηση του λαϊκού κινήματος.

ΟΛΟΙ αύριο Δευτέρα 8/12 στις παλλαϊκές πορείες ενάντια στην κρατική βία και καταστολή, στις 6μμ , στην Ομόνοια-Αθήνα και στο Αγαλμα Βενιζέλου για την Θεσσαλονίκη.

Συγκεκριμένα Ανακοίνωση-Κάλεσμα του Κ.Κ.Ε αναφέρει:
«Οι οργανώσεις Αθήνας, Πειραιά, Αττικής του ΚΚΕ και της ΚΝΕ καλούν τους εργαζόμενους και τη νεολαία σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας αύριο Δευτέρα στις 6:00 το απόγευμα στην Ομόνοια. Να καταδικάσουμε τη δολοφονία του 15χρονου από αστυνομικό στα Εξάρχεια. Να καταγγείλουμε τις ευθύνες της κυβέρνησης και την κρατική καταστολή. Το ΚΚΕ απευθύνεται στις μαζικές οργανώσεις των εργαζομένων και της νεολαίας και καλεί να οργανώσουν και τις δικές τους μαζικές εκδηλώσεις. Ο πραγματικός στόχος του κρατικού αυταρχισμού και της καταστολής είναι το εργατικό και λαϊκό κίνημα.
ΑΘΗΝΑ 7/12/2008
Το Γραφείο Τύπου του Κ.Κ.Ε.»

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Ένας Εσπερινός μείον


Οι κακές γλώσσες θα το αντιμετωπίσουν σαν κακόγουστο αστείο, σαν κακοπαιγμένη φάρσα, σαν φάλτσα συμφωνία, σαν το θέατρο του παραλόγου, σαν το χρονικό ενός προαναγγέλθεντος φιάσκου.

Η αλήθεια όμως απέχει παρασάγκας από τα παραπάνω και από αυτήν δεν μπορεί κανείς να κρυφτεί.

Λόγω ενός έκτακτου προβλήματος υγείας, που ανάγκασε τον γράφοντα να αναζητήσει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δεν κατέστη δυνατή η μετάβαση και παραμονή στο Άγιον Όρος τις ημέρες 2-3-5 Δεκεμβρίου, όπως είχε με πολλή σπουδή (και ζέση) προγραμματιστεί.

Πληροφορίες που φέρουν το laiko stroma να βρίσκεται το επίμαχο διάστημα στην Αθήνα, όπου και κατέθεσε στην εξεταστική επιτροπή για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου, κρίνονται ως αναληθείς και εντάσσονται σε ένα ολοφάνερα οργανωμένο σχέδιο κατασυκοφάντησης και εξόντωσης του laikou stromatos ως διαδυκτιακού υποκειμένου, και ως υποκειμένου, σκέτα.

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

Έκθεση Ιδεών (και Υλών)


Πέρασα εψές από την έκθεση για τα 90 χρόνια του ΚΚΕ, στη Θεσσαλονίκη. Πολύ καλή δουλειά έχει γίνει από τους συντρόφους, πολλά ιστορικά ντοκουμέντα και αντικείμενα υπάρχουν εκεί και πολλά συμπεράσματα μπορεί να βγάλει ο επισκέπτης τόσο ο φίλος του Κόμματος όσο και κάποιος που γνωρίζει για πρώτη φορά τους αγώνες και την ιστορία του.

Ξεχώρισα δύο undercover βιβλία, σπέσιαλ εκδόσεις για μπάσιμο σε φυλακισμένους, ένα με εξώφυλλο Καινής Διαθήκης και περιεχόμενο «Προβλήματα καθοδήγησης του ΚΚΕ» καθώς και μία διαφήμιση για θαυματουργή …λακ μαλλιών που εσωκλείει την
«Προλεταριακή Επανάσταση και τον Αποστάτη Κάουτσκι».

Η έκθεση, στο περίπτερο 10 της Δ.Ε.Θ., θα συνεχιστεί μέχρι τις 19 Δεκεμβρίου και είναι ανοιχτή για τον κόσμο καθημερινά 10.00-20.00

Άντε, πάρτε κάνα χριστιανό απ’ το χέρι και πάντε…

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Σοβαρά.


Όχι δεν είναι ακόμα μια μούφα του Φιλολαϊκού blog.

Με τα σημερινά δεδομένα βέβαια θα αντιμετωπιστεί σαν ατυχής αστεϊσμός.

Αλλά είναι η αλήθεια.

Τις ημέρες 2-3-4 Δεκεμβρίου το Λαϊκό Στρώμα, μαζί με έναν ακόμα προσκυνητή-εαακίτη (εκρηκτικός συνδυασμός), θα βρεθεί στον ιερό τόπο του Αγίου Όρους, για επίσκεψη περιέργειας, όπου κοντά στους γέροντες και την απεριόριστη σοφία τους ελπίζει να βρει την την ψυχική γαλήνη και κυρίως την άψυχη Μαυροδάφνη που βαράει στο κεφάλι.

Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς αλλά αποτελεί την πικρή αλήθεια.

Μετά την επιστροφή, πρώτα ο Θεός, από την Αθωνική Πολιτεία, θα ακολουθήσει εκτενές Οδοιπορικό με όλες τις λεπτομέρειες.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

ΤΕΛΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ (Σέξυ Νεοδημοκράτισσα)

Ερώτηση: Ποιά θεωρείτε την πιο σέξυ παρουσία της κυβέρνησης Καραμανλή;

1. Την Φάνη Πάλη-Πετραλιά (12 ψήφοι - 26%)
2. Την Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη (5 ψήφοι - 11%)
3. Την Παρθένα (ντεμέκ) Φουντουκίδου (4 ψήφοι - 8%)
4. Την Νατάσα Ράγιου-Μεντζελοπούλου (7 ψήφοι - 15%)
5. Την Αικατερίνη Μανούσου-Μπινοπούλου ( 4 ψήφοι - 8%)
6. Την Φεβρωνία Πατριανάκου (13 ψήφοι - 28%)

Με βάση τα αποτελέσματα, η Δαπίτισσα καλλονή των ονείρων μας από το παρελθόν, η Φεβρωνία (φευ) Πατριανάκου, το κορίτσι του Μάη, η μέλισσα που ήρθε ύστερα, η αγάπη που άργησε μια μέρα, η κάτοικος του αλωνιού και του Γενί Τζαμιού, ανακυρρήσσεται σε κορυφαία σεξουαλική φαντασίωση, σε ονειρική ονείρωξη κάθε σκεπτόμενου πλατύμαζου ανθρώπου που τυγχάνει εκμετάλλευσης από (άλλο) άνθρωπο.


Ακολουθεί νέα ψηφοφορία: ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΕΞΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ;

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

Αυτή είναι η Επόμενη Ανάρτηση.



1. Τί είναι αυτά τα μπλε βιβλία;

Τα τρία αυτά μπλε βιβλία, είναι το «Κεφάλαιο» του Μαρξ (άνευ Υπεραξίας), ανέλπιστό δώρο του συνασπισμένου αφεντικού στην αποθήκη βιβλίων που δούλευα, έκτακτος, τον Σεπτέμβρη-Οκτώβρη, προφανώς για να κατανοήσω τον αδογμάτιστο μαρξισμό και να ξεφύγω από το «σταλινικό», «δογματικό» ΚΚΕ σύμφωνα με παραίνεση του ιδίου αφεντικού.

Συνασπισμένος-ξεσυνασπισμένος, το δώρο δε με χάλασε καθόλου πάντως.




2. Ποιός είναι αυτός που μου είπε «Άργησα λίγο γιατί πήγα να πάρω μια προλεταριακή σοκοφρέτα»;

Την εξυπνάδα αυτή (γελάσαμε πάλι) την είπε ο ίδιος πασόκος (συνασπισμένος) μετά την επιστροφή του από εξωτερική δουλειά, κρατώντας μια σοκοφρέτα ΙΟΝ, στην προσπάθεια του να αστεϊστεί, την ώρα που δουλεύαμε non-stop 12ωρα και βάλε.



3. Πώς βγήκε το σύνθημα: «Μία η ντουντούκα, τέσσερις εμείς»;

Σύμφωνα με τον επιφανή πλέον συνασπισμένο (φερόμενο και ως πασόκο) αφεντικάνο το σύνθημα βγήκε τέλη της δεκαετίας του ’70. Συγκεκριμένα: Διεξάγετο πορεία της ΕΦΕΕ στη Θεσσαλονίκη η οποία είχε προσωρινά σταθμεύσει παραπλεύρως του Λευκού Πύργου, όταν ο Αφεντικάνος (κνίτης, τρομάρα του, τότε και σύνεδρος στην ΕΦΕΕ), άκουσε πίσω του από το μπλοκ της Α.Α.Σ.Π.Ε. (Αντιφασιστική Αντιιμπεριαλιστική Σπουδαστική Παράταξη Ελλάδας, ΕΚΚΕ)έναν ΑΑΣΠίτη να τεστάρει την ντουντούκα και να χαριεντίζεται με του συντρόφους του, λέγοντας χαμηλόφωνα «μία η ντουντούκα, τέσσερις εμείς». Οι λιγοστοί αλλά $#@βλωμένοι ταλιμπάν όμως του ΕΚΚΕ, νόμισαν πως είναι νέο πρωτοφανέρωτο σύνθημα και ξεκίνησαν εν χορώ «Μία η ντουντούκα, τέσσερις εμείς».



4. Γιατί ο Ελ Μακαρόνιους μου είπε: «Να δεις που στο τέλος θα μας κόψουν κανένα «χρεωστικό» και θα πληρώσουμε κι από πάνω»;

Διότι ο Ελ Μακαρόνιους (μαζί δουλεύαμε) ήξερε, όπως και ‘γω, ότι στην αποθήκη εφαρμόζετο, μεταξύ άλλων αντεργατικών διατάξεων, ο νόμος «περί διευθέτησης του χρόνου εργασίας», που βολεύει την εργοδοσία να αφήνει απλήρωτες υπερωρίες και να κάνει διάφορες τσιριτζάντζουλες.
Τελικά ο συνασπισμένος τα πλήρωσε όλα σύμφωνα με τις συλλογική σύμβαση Βιβλίου-Χάρτου. Αυτό δα έλειπε.

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

"Σωτάρουμε πρώτα τα κρεμμυδάκια μας, και ύστερα..."


Αυτούσιο απόσπασμα (από το Ριζοσπάστη) ενός σχεδόν αυτουσίου αποσπάσματος (από την Καθημερινή)

ΚΑΠΟΥ... Σ' ΕΝΑ ΓΑΜΟ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ: «πήγα στο Ντιτρόιτ (...) ήμουν στη μέση του "κάπου": στην Πολιτεία του Μίσιγκαν (...) το βράδυ θρίαμβος, χορός στους δρόμους, δάκρυα, αγκαλιές, φιλιά κι άλλα δάκρυα: ευσυγκινησία, άλλο ένα εθνικό γνώρισμα των Αμερικανών. Κι όμως οι απογοητευμένοι "αριστεροί" της δεκαετίας του '70, μοιράζονται την ίδια γνώμη με το ΚΚΕ: "Τι βανίλια, τι σοκολάτα", μια ακόμα ένδειξη σκοταδισμού (...) όποιος δε διακρίνει τις διαφορές είναι ηλίθιος» (η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Σχόλιο

Καλά, αυτή η Σώτη Τριανταφύλλου, αυτό το φεστιβάλ απαλεψιάς, εξελίσσεται σε τρελλό πουλέν μου. Η κοπέλα (κυρία) δεν βρίσκεται σε τροχιά ύπαρξης. Μα καλά δεν της είπε κανένας για τον για τον Κάρτερ και τον Κλίντον, αριστεραράδες με πατέντα που απόσωσαν ότι ξεπάτωσαν οι Νιξονάδες και οι Ρηγκανάδες;

Ε Σωτη πειειειεις, Ε Σωτη πειειειεις (παλλαϊκό άσμα, εκ του κ.Χριστοδουλοπούλου ορμώμενο)

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Βαρυ(α)σήμαντη Δήλωση του Συνεργάτη μας


Βαρυ(α)σήμαντη δήλωση-επιστολή του συνεργάτη μας Λαικού Στρώματος-Φουκουγιάμα-Τσόμσκι-Χάντιγκτον, ελληνοαμερικανού υφηγητή στο πανεπιστήμιο του Yale-Ξυνή

Αγκαπητοί Συμπατριώτες,

Η νίκη του Ντέμοκρατ υποψηφίου Μπαράκ ‘Ο Μπάμα, με πατέρα από τις Μαλβίδες και μάδερ από τα Φάρσαλα, είναι σημαντική για το γκλόμπαλ γίγνεσθαι.
Απελευθερώνονται νέες δυνατότητες, υπάρχουν πλέον νέες οππορτιούνιτις για ανάπτυξη και ευημερία ιν όλ όβερ δε γουόρλντ.
Για πρώτη φορά από την εποχή του αείμνηστου Τζέι Εφ Κένεντι οι άνθρωποι ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον. Για πρώτη φορά από τα Σίξτις οι άνθρωποι αισθάνονται τόσο
χάππυ.
Ο νέος Πρέζιντεντ θα αποσύρει άορ τρουπς από το Ιράκ, και θα τα μεταφέρει στο Αφγκάνισταν, πράγμα βέρυ προοδευτικό εντ, πως το λέτε ιν Γκρις… φιλικό, νόου νόου, φιλόλικο, γιες φιλολίκο.

Μέι Γκάντ μπλες Αμέρικα εντ ολλ δε Φρι Γουόρλντ.

Σας θενκ πολύ.

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Ξύλινη Γλώσσα


Χρόνια τώρα από εχθρούς αλλά και μερικούς όντως καλοπροαίρετους προοδευτικούς ανθρώπους και φίλους ακούω ότι το ΚΚΕ είναι «κολλημένο», με «ξεπερασμένη ιδεολογία» και «ξύλινο» πολιτικό λόγο.
«Όλο για ιμπεριαλισμούς και καπιταλισμούς λέει», ανέφερε κάποιος.

Θα αντιστρέψω το ερώτημα.

Είναι «ξύλινη γλώσσα» το ότι υπάρχει φτώχεια;
Είναι «ξεπερασμένες ιδεολογίες» το ότι μας κλέβουν κάθε μέρα απ’ το μισθό, απ’ τα ένσημα, απ΄ τη ΔΕΗ κλπ;
Είναι «κόλλημα του ΚΚΕ στο παρελθόν» ότι οι τράπεζες τρώνε τα φράγκα των λαϊκών στρωμάτων;

Μα, υπάρχει πιο φυσική, ανθρώπινη, λαϊκή, κατανοητή, «μή ξύλινη» γλώσσα από την παραπάνω;

Τι σόι «εκσυγχρονισμό» του ΚΚΕ περιμένουν μερικοί; Υπάρχει μεγαλύτερος «εκσυγχρονισμός», μεγαλύτερη συμπόρευση με τις σύγχρονες εξελίξεις , από το να παραμένεις, παρά την μαυρίλα του σημερινού κόσμου, αντικαπιταλιστής, κομμουνιστής; να παλεύεις όχι μόνο για την καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου των μαζών αλλά για την οριστική κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης;

Και ας υποθέσουμε ότι δεν θα χρησιμοποιεί πλέον το ΚΚΕ τη λεγόμενη «ξύλινη γλώσσα». Τέρμα πια οι «ιμπεριαλισμοί», και οι «πλουτοκρατίες». Τότε τι; Παύει να υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο; Παύουμε να δουλεύουμε για 550 ευρώ και να νομίζουμε ότι μας κάνουνε και χάρη; Παύει να πληρώνει ο γονιός φροντιστήρια και νοίκια για να σπουδάσουν τα παιδιά του;

Και αν δεν μιλάει το ΚΚΕ για τα λαϊκά προβλήματα, για την φτώχεια, την ανεργία, την κρατική βία κλπ, γιατί θα μιλάει τότε; Για την κατάθλιψη της τίγρης της βορειοδυτικής Ουγκάντας; Ή για το δικαίωμα της ταϋλανδέζικης κάμπιας στην ομοφυλοφιλία; Δε λέω, καλή η «εναλλακτική» και τρέχα γύρευε θεματολογία, αλλά υπάρχει και μια στοιχειώδης ιεράρχηση.

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

ΤΕΛΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ (Ποιά κυβέρνηση προτιμάτε)

ταυτότητα έρευνας: ρουτίνας
δείγμα: υπόδειγμα, διάρκεια: διαρκής

Ερώτηση: Ποιά κυβέρνηση συνεργασίας θα επιθυμούσατε περισσότερο;

1. Οικουμενική κυβέρνηση πλην ΚΚΕ και Παρέμβασης Αριστερών Πολιτών (6 ψήφοι – 7%)
2. Οικονομική κυβέρνηση 2 σε 1 ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ για διέξοδο από την κρίση (2 ψήφοι – 2%)
3. Πανχουντική συμμαχία ΛΑΟΣ-Χρυσής Αυγής-ΟΑΚΚΕ για Πόλη και Αγιά Σοφιά (10 ψήφοι - 12%)
4. Κυβέρνηση «Από τα κάτω και απ’ τ’ αριστερά» ΜΕΡΑ-ΕΝΑΝΤΙΑ-Δύο ΜΛ-Αντιεξουσιαστικής Κίνησης-Φρικιών-Μπάχαλων (19 ψήφοι – 23%)
5. Κυβέρνηση με προσωπικότητες κύρους από όλο το πολιτικάντικο φάσμα (Λ. Κύρκος, Στ. Παττακός κ.α.) (5 ψήφοι – 6%)
6. Αυτοδύναμη κυβέρνηση Κ.Κ. Ανδρομέδας (με Γ.Γ. τον Νεφελίμ Βησαριόνοβιτς) (38 ψήφοι – 47%)

Με βάση τα αποτελέσματα προκύπτει στιβαρή κυβέρνηση των εξωγήινων συντρόφων από τον μακρινό πλανήτη Ανδρομέδα, όπου δεν υπάρχει πια υποδουλωτικός καταμερισμός εργασίας και Πασόκοι.
Παρά τις προσπάθειες ορισμένων σκοτεινών κύκλων, η απόπειρα να προσδεθεί η χώρα στο άρμα του εξωκοινοβουλευτισμού, απέτυχε.
Η ΟΑΚΚΕ, εξέλεξε τρεις βουλευτές μέσω του Ενιαίου Πανχουντικού Μετώπου, αλλά ανεξαρτητοποιήθηκαν αμέσως καταγγέλλοντας ΛΑΟΣ-Χρυσή Αυγή για «ρωσοφιλία».

Ακολουθεί νέα ψηφοφορία: ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΕΞΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ;

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΟΡΥΦΗΣ


To γραφείο Τύπου του Laikou Stromatos έχει να κάνει την ακόλουθη ανακοίνωση:

Συνάντηση κορυφής πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη.
Οι κ.κ. Spiti tou Laou, Toni Rigatoni και Laiko Stroma συνέφαγαν σε γνωστό πολυτελές εστιατόριο της πόλης, κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι, με θέα τον Θερμαϊκό Κόλπο και τον Κόλπο των Χοίρων. Στο δείπνο παρακάθησε και γνωστός ευτραφής πολιτικός παράγοντας της πόλης μετά της συζύγου του. Η συνάντηση διεξήχθη μέσα σε πνεύμα κατανόησης, αλληλοσεβασμού και εν Χριστώ αδελφοσύνης (των Λαών).
Το μενού περιελάμβανε Σολωμό ντε λα Στικ, Κολοκύθια με τη Ρίγανη και Πατάτες (Λέον) Μπλούμ. Το κρασί ήταν ροζέ Γκαρωντύ του ’68.
Οι συνδαιτυμόνες αντήλλαξαν απόψεις σχετικά με την διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση και την αδυναμία του Τοροσίδη να ανταπεξέλθει στα καθήκοντα του αριστερού μπακ. Ιδιαίτερη μνεία έγινε στις απόψεις της Στέλλας Μπεζαντάκου, της οποίας οι παρεμβάσεις (κινήσεις-συσπειρώσεις), για το θέμα της Μονής Βατοπεδίου κρίθηκαν «και γαμώ», από τους παρευρισκόμενους.
Στο περιθώριο των συνομιλιών υπεγράφησαν συμφωνίες εμπορικής συνεργασίας (ζάχαρη, στάρι, τρακτέρ), ενώ αντηλλάγησαν φιλοφρονήσεις του τύπου «Πόσο Πασόκος είσαι».
Οι κ.κ. Spiti tou Laou, Toni Rigatoni και Laiko Stroma, ανανέωσαν το ραντεβού τους για άγνωστο τόπο και χρόνο, αρκεί να υπάρχει φαΐ.

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

Να δεις που στο τέλος


Γιατί ο Ελ Μακαρόνιους μου είπε: «Να δεις που στο τέλος, θα μας κόψουν κανένα «χρεωστικό» και θα πληρώσουμε κι από πάνω»;

Η απάντηση, μαζί με τις υπόλοιπες απαντήσεις, σε επόμενη ανάρτηση.

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Πώς βγήκε το σύνθημα;


Πώς βγήκε το σύνθημα: «Μία η ντουντούκα, τέσσερις εμείς»;

Η απάντηση, μαζί με τις υπόλοιπες απαντήσεις, σε επόμενη ανάρτηση.

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Ποιός είναι αυτός;


Ποιος είναι αυτός που μου είπε «Άργησα λίγο γιατί πήγα να πάρω μια προλεταριακή σοκοφρέτα»;

Η απάντηση, μαζί με την απάντηση για το «Τι είναι αυτά τα μπλε βιβλία», σε επόμενη ανάρτηση.

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

ΤΕΛΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ (Πολιτικός αυτοχαρακτηρισμός)

ταυτότητα έρευνας: με 666
δείγμα: δωρεάν, διάρκεια: κάμποση

Ερώτηση: Με βάση, τη βάση για τούρτα, πως θα χαρακτηρίζατε πολιτικά τον εαυτό σας ;

1. Αριστερό Μπακ-χαφ (16 ψήφοι - 26%)
2. Πάουερ Φόργουορντ (9 ψήφοι - 14%)
3. Ακροκεντρώο (5 ψήφοι - 8%)
4. Ογκολόγο Πράσινο (5 ψήφοι - 8%)
5. Αρχαίο Μαρξιστή (24 ψήφοι - 39%)
6. Ελευθεριακό Βενιζελικό (2 ψήφοι - 3%)

Με βάση τη βάση για τούρτα, είναι φανερό ότι χρειαζόμαστε δύο μεταγραφές, ένα σέντερ-φορ και ένα δεξί μπακ (από αριστερά, ένα σωρό). Επίσης φαίνεται ότι υπάρχουν πολλοί οπαδοί του Δημόκριτου και του Επίκουρου (αυτοί είναι οι πιο αρχαίοι «μαρξιστές» που γνωρίζω, άντε και ο διαλεκτικός Ηράκλειτος).

Όσο για την βάση της τούρτας, την έφαγα. Τώρα θα φάω και το εποικοδόμημα.


Ακολουθεί νέα ψηφοφορία: ΠΟΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΘΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ;

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟ ΡΥΖΙ ;


Δεν είναι γραμματόσημα. Ένσημα είναι.

Είναι του πατέρα μου. Από την οικοδομή. Βαρέα που λένε. Παλαιού τύπου. Τα δικά μου, τα ελαφρά, τα hi-tech με το ολόγραμμα, δεν νομίζω ότι αξίζουν αντίστοιχης προβολής, άσε που είναι και μια χούφτα.

Όμως τα -μη- ένσημα της γενιάς των 700 ευρώ, που θα ‘λεγε και ο Τσίπρας, της νέας βάρδιας, που ‘θα λεγαν και οι φίλοι μου οι ναρίτες, είναι αυτά που αξίζουν και προβολής και υπενθύμισης.
Στις αρχές της φοιτητικής μου ζωής, πίσω στο 2004, θυμάμαι είχα αναφέρει σε έναν συμφοιτητή τη λέξη «ένσημα», και με κοίταξε σαν χάνος. «Τι είναι τα ένσημα;», ρώτησε.
Κάποιοι συμφοιτητές ήταν πιο «προχωρημένοι»: «Ε, τα ένσημα είναι κάτι με την άδεια, άμα μπορείς να πάρεις άδεια απ’ τη δουλειά...»
Άλλοι το «κατείχαν» το ζήτημα: «Κοίταξε, δεν θέλω ένσημα, μικρός είμαι ακόμα, όταν θα βρω κανονική δουλειά, εννοείται».
Τέλος, μερικοί ήταν σε άλλο σύμπαν: «Ρε φίλε, βασικά καλά τα λέει το ΚΚΕ αλλά δεν γίνεται να κολλάει το αφεντικό σε όλους ένσημα, τι θα βγάλει αυτός;»

Νέα παιδιά, κάποιοι δεν γνωρίζουν, κάποιοι γνωρίζουν αλλά το αφήνουν «για αύριο», κάποιοι φτάνουν στο σημείο να υιοθετούν τα επιχειρήματα των ταξικών τους αντιπάλων. Σε στιγμές όπως η τωρινή, του ξεπατώματος ακόμα και αυτού του ανεπαρκούς σοσιαλδημοκρατικού κράτους πρόνοιας, η ανάπτυξη ταξικής συνείδησης είναι το ζητούμενο. Μόνο που ώρες-ώρες ούτε «τρεϊντγιουνιονίστικη» που ‘λεγε κι ο Λένιν, δεν φαίνεται να υπάρχει.

Σύντροφοι, συναγωνιστές, φίλοι, και κάθε καλοπροαίρετος που έχει τσίπα: Εμπρός, όπου υπάρχουν σωματεία, να τα πάρουμε από την εργοδοτική-αστική επιρροή, όπου δεν υπάρχουν σωματεία, να τα φτιάξουμε, να μάθουν οι νέοι εργαζόμενοι τα δικαιώματά τους, να μάθουν να παλεύουν για το ψωμί και την αξιοπρέπεια τους. Να μη χαθεί χρόνος.

Το είχα γράψει και στην πρώτη μου ανάρτηση στο ρημάδι το Φιλολαϊκό, τον Απρίλη. Αν σήμερα εμείς γινόμαστε η γενιά της ανασφάλιστης εργασίας, να μην αφήσουμε τα αυριανά παιδιά μας να γίνουν η γενιά που θα μένει στα χαρτόκουτα.

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

"ΕΑΑΚίτες: ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ" (αποκλειστικά αποσπάσματα)


ΕΑΑΚίτες: ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ
ΣΤ’ Αναθεωρημένη Έκδοση (ρηβάιζντ εντίσιον)
Εκδόσεις Αλιάκμονας, 2008

απόσπασμα από τον πρόλογο του Δημοσθένη Λιακόπουλου

[...] Το βιβλίο του Λαικού Στρώματος με τη ραφινάτη, στρωτή γραφή και την γαλβανισμένη εκφραστικότητα είναι ένα επίτευγμα που με παραστατικό τρόπο διεισδύει στο φαινόμενο των «Ε», των ΕΑΑΚ, της μυστικής αυτής κυβέρνησης που όπως έχει αναφέρει και ο γέροντας Παπάριος «είναι αναρχοκένταυροι, δηλαδή αναρχικοί από τη μέση και πάνω και αριστεροί (sic) από τη μέση και κάτω». [...] Αλλά όπως μας λένε και τα πρωτόκολλα των Στεκιών της Σιών: «ο Καιρός Γαρ Εγγύς, και οι αμαρτωλοί Μεταλλειολόγοι και Αρχιτέκτοναι είθε εγκλεισθώσιν εις τα Τάρταρα της Γης ίνα μη προβώσιν εις καταλήψεις και άλλα τινά ανομήματα».

αποσπάσματα (ανρέιτηντ)

[...] Ήμουνα τότε πρώτο καιρό φοιτητής, μικρός και άβγαλτος. [...] «Αναρχικοί όχι, Ελευθεριακοί είμαστε», μου ‘πε με ζέση ο Εαακίτης. Ααά, όλα κι όλα. Και έτσι και γιουβέτσι. Κρατάμε την σημαία ότι είμαστε οι πιο αδιάλλακτοι κομμουνισταράδες αλλά για να μην δυσαρεστήσουμε την μάζα των ευπρεπών μπαχαλοειδών που έχει συρρεύσει στα «σχήματα» πετάμε καμιά τουφέκια έτσι για να μην τρίζουν και τα κόκκαλα του Μπακούνιν [...]

[...] Ανέβαινα τη Μελενίκου ανέμελος μια μέρα κρατώντας τον Ριζοσπάστη με προφανή σκοπό να πιω καφέ με φίλους αλλά πριν πιω την πρώτη γουλιά, να ρίξω μια ματιά στη δεύτερη σελίδα, στον Θανάση τον Λεκάτη που τον πάω πολύ. Κατεβαίνουν δυο γνωστοί μου Εαακίτες, το δίδυμο της συμφοράς, ένας από ΤΕΙ και ο κολλητός του απ’ το ΑΠΘ, και μου λέει ο τεϊτζής, Νεολαίος Κομμουνιστής Απελευθερωτής συν τοις άλλοις: «Τι λέει, διαβάζουμε το όργανοοο;» (έτσι, με μακρόσυρτο όμικρον). Και του απαντάω: «Τουλάχιστον, εμείς έχουμε όργανο, και το χρησιμοποιούμε...» Αυτό ήταν. Του την είπα. Του την είπα όσο να ‘ναι. Βέβαια η φαλλοκρατία και ο σεξισμός που λένε, πήγε σύννεφο αλλά σημασία έχει ότι έφαγε την ταξική μου χλαπάτσα στα μούτρα, και μάλιστα με το αναγκαίο πολιτικό περιεχόμενο. [...]

[...] παίρνει το λόγο στη συνέλευση ο γνωστός μουσάτος γόης των ΕΑΑΚ στο ΤΕΙ. Και αρχίζει ένα λίβελο στην κυβέρνηση κι από ‘δω παν κι άλλοι: «το μπούλο η Γιαννάκου», οι «πραίτορες του Πολύδωρα», «οι μπάτσοι που βαράνε» και ξανάμανά «τον μπούλο η Γιαννάκου». Λύσσαξε ο Εαακίτης. Τη μάτιαξε την άλληνα όπως αποδείχτηκε. [...] Μετά το τέλος της συνέλευσης και καθώς είχαμε πάρει τους Δαπίτες φαλάγγι και καθόμουνα σε μια γωνιά να ηρεμήσω, έρχεται μια συμφοιτήτρια συνάμενη κουνάμενη και με ρωτάει: «Ο Τάδε δικός σας είναι; ο Τάδε είναι φίλος σου; Σας είδα που τρώγατε μαζί στη λέσχη, που κάνατε πως το λένε, συντονισμένη επιτροπή, συντονιστική, του Τάδε το τηλέφωνο το έχεις;». Από μέσα μου βέβαια έβραζα σε φάση κάπως έτσι: «Τώρα πού να σου εξηγώ κυρά μου, ότι δεν είναι δικός μας και ότι δεν είμαι το χρυσό κουφέτο του κινήματος να κάνω κονέ. Ε, ρε που καταντήσαμε, προξενήτρες του Εαακίτη... Ένα κοινό πλαίσιο κάναμε, δεν ανέλαβα να τον αποκαταστήσω κι όλας. Και δηλαδή η δικιά μου τοποθέτηση δεν σου άρεσε, που χαιρέτησα τα ποτάμια των διαδηλωτών και κατήγγειλα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ; Ε; Δε σου γεμίζω το μάτι, δυο μέτρα παλικάρι, έστω και χωρίς τα μούσια; Τα μαλλιά τι τα ’χω δηλαδή; για μόστρα;» Τέλος πάντων. [...] Δε φαντάζεται κανένας πόσες μυριάδες φοιτήτριες από τις πιο απολιτίκ έως τις πιο «ψαγμένες», από τις πιο κυριλέ έως τις πιο «σκουλαρίκια στη μύτη» φάση ήρθαν να μου πουν τα καθέκαστα. Άι στο διάολο δηλαδή. Ξανθές, μελαχρινές, αδύνατες, χοντρές, όλες ήθελαν να βουτυρώσουν το ψωμί του Εαακίτη που λίγες μέρες νωρίτερα βουτύρωνε το ψωμί της κυβέρνησης και πάει βουτυρώνοντας [...]

[...] Διάβαζα μια εποχή, όχι την Εποχή, αυτή είναι ΑΚΟΑ φάση, αλλά το Πριν (του Πρινός, τω Πρινί κλπ), Εφημερίδα της Ανεξάρτητης Αριστεράς, της ανεξάντλητης αριστεράς λέω 'γω διότι πάνω που έχεις καταλάβει τι παίζει σου βγάζει λαγούς απ’ τα καπέλα. Διαβάζεις στην σελίδα 3 Δελαστίκ και σου λέει ότι «δεν υπάρχουν πλέον στιβαροί ηγέτες με κύρος σαν τον Ντε Γκωλ, τον Ταμερλάνο, τον Μαυροκορδάτο κλπ» και πιο μετά σελίδα 8 να σου ο αρθρογράφος ο άλλος, να σου λέει ότι «σπάμε το αστικό μπλοκ εξουσίας» κλπ. Ναι ρε παιδί μου, σπάστο το μπλοκ, αλλά χωρίς ηγέτες τι να σου κάνει ο λαός, η νέα βάρδια κλπ, πως θα κυβερνήσει; [...]

[...] Και εντάξει, την συγκεκριμένη Εαακίτισσα δε θα με χαλούσε να την έβλεπα και αλλιώς, όμως ο ίσκιος της αντιπαράθεσης είχε ρίξει βαριά τη σκιά του ανάμεσά μας. Όλο για κόκκινες ζώνες μου μιλούσε, δηλαδή είναι δυνατόν να κάνουμε συντονιστικό ρε συναδέλφισσα και εσύ τρία τέταρτα να μου μιλάς για τις κόκκινες ζώνες. Είναι λιγάκι αντιαισθητικό [...] Δεν ξέρω τι με τράβηξε πάνω της, να ‘ταν το αλαβάστρινο κορμί της; να ‘ταν το ότι όταν μιλούσε στην συνέλευση κουνούσε τα χέρια της σαν ράπερ από το Μπρονξ; πραγματικά δεν ξέρω [...] «ΝΑΡάρα μου εσύ», της φωνάζω από απέναντι. Μάλλον πρέπει να χάρηκε γιατί την είδα να αστράφτει ολάκερη. [...]

[...] Σε μια συνέλευση στο ΑΠΘ που παραβρέθηκα, καθώς είπα να πάρω παραστάσεις και από ΑΕΙ-φάση, έτυχα που λέτε, σε μια τοποθέτηση Εαακίτισσας, που κατέβαινε σε κοινό πλαίσιο με το Δίκτυο (τι πρωτότυπο). [...] Απαντούσε σε ερώτηση του στυλ «Γιατί αφού είστε κατά των οργάνων συνδιοίκησης συμμετέχετε κι όλας» κλπ. Και μετά από ένα σύντομο πρόλογο η αγαπητή Εαακίτισσα απάντησε: «Όσον αφορά τα όργανα συνδιοίκησης εμείς έχουμε πει και άλλες φορές ότι είμαστε Εντός Εκτός και Ενάντια. Ώπα, σκέφτηκα μέσα μου. Καλά, δεν διαφωνώ, είστε και ΕΝΑΝΤΙΑ, όμως κυρίως είστε ΜΕΡΑ, δηλαδή Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς, δηλαδή μια καλούτσικη μάζωξη από τροτσκιστές, μαοϊκούς και επαναθεμελιωτές (όποιος κατάλαβε κατάλαβε). Α, και την ΑΚΟ-Σ (Αυτόνομη Κομμουνιστική Οργάνωση Σερρών). Τώρα σε τι συνίσταται η κομμουνιστική αυτονομία των Σερραίων θα σας γελάσω, μάλλον στους ακανέδες θα συνίσταται (του Ρούμπου, γιατί του Βασάκη δε φτουράνε). Mέρα και Ενάντια που λέτε, αν και απ’ όσο έχω διαπιστώσει οι περισσότεροι Εαακίτες το ρίχνουν «σαλάμι», αν βέβαια δεν το ρίξουν Σύριζα γιατί έτσι τους είπε ο πατέρας τους που είχε κάνει και στο ΚΚΕ Εσωτερικού (άντε και Β’ Πανελλαδική, οι πιο αριστεροί). Τώρα θα μου πεις, «τι φταίνε τα παιδιά, τις Κυριακές είναι κλειστά τα σούπερ μάρκετ και μερικοί δεν προλαβαίνουν να αγοράσουν την αντικαπιταλιστική μορταδέλα τους» οπότε, το ρίχνουν Αλαβανέτο. Σωστό. Πάω πάσο. [...]

[...] Και σε κάποια στιγμή της τοποθέτησής του λέει: «Εγώ δε θέλω να πω ότι είμαι ο «Γαμάω» και μετά από ένα- δυο δευτερόλεπτα « ...που βέβαια είμαι!» [...] Αυτός ήταν Εαακίτης της προκοπής, όχι σαν τον άλλον [...]

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2008

ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΕ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΣΑΒΕΣ


Και το όνομα αυτού: Στέλιος Μπενετάτος. Φιλολαϊκός Δήμαρχος Κοκκινιάς (Νίκαιας, σύμφωνα με τα κρατικά κιτάπια).

Ταξικός ο ένας (Μπενετάτος), όχι και τόσο ταξικός ο άλλος (Τσάβες) δίνουν μαζί τη μάχη για τα λαϊκά συμφέροντα.



Ακόμη και στον ενδυματολογικό τομέα οι ομοιότητες είναι προφανείς. Δεν ξέρω βέβαια αν κανένας απ’ τους δύο θα λάβει βραβείο πιο καλοντυμένου άντρα, σαν τον Σαρκοζί, αλλά αυτό δεν μας απασχολεί.

Η Ελλάδα λοιπόν απέκτησε τον δικό της Τσάβες.

Ενημερώνουμε ότι το πλατύ δίκτυο των λαγωνικών, των χαφιέδων και των μακιγιέρ του Φιλολαϊκού blog ψάχνει και για άλλες πιθανές ομοιότητες ντόπιων και ξένων αγωνιστών. Θα σας ενημερώνουμε με κάθε ευκαιρία.

υ.γ. φωτογραφίες ξιπασμένων bloggers γίνονται δεκτές (ώρες γραφείου). με λίγο photoshop μπορούμε να σας κάνουμε να μοιάζετε με τον Τσε Γκεβάρα. μόνο μη μου ζητήσει η καμιά Παρτιζάνα να την κάνω να μοιάζει με τον Στάλιν, εκεί δυσκολεύομαι...

Τρίτη 26 Αυγούστου 2008

ΜΙΣΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ


Μισάνοιχτη Επιστολή προς τον κύριο Γ. Τράγκα συζ. Μπορζουαζία

Σε άρθρο σας στην αξιότιμη εφημερίδα σας «Χώρα της Κυριακής» της 24ης Αυγούστου σημειώνετε με έμφαση: «Δε χρειάζεται να προβάλει και να αναδείξει ο κ. Αλογοσκούφης ως μείζον το πρόβλημα της οικονομίας. Το γνωρίζουν όλοι οι πολίτες. Το διαπιστώνουν καθημερινά στην αγορά και στην τσέπη τους (...) αυτό που χρειάζεται είναι η κοινωνική συσπείρωση και η σύγκλιση για να δώσουμε ενωμένοι τη μάχη και να ξεπεράσουμε με όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες τη δύσκολη καμπή».

Ε, όχι λοιπόν κύριε Τράγκα, λυπάμαι που σας χαλάω τη μέρα αλλά «Μπα, δεν παίζει» να συσπειρωθούμε κοινωνικά εγώ και εσείς για δώσουμε καμία μάχη.

Δεν είμαστε ίσα και όμοια.

Εσείς είστε εκπρόσωπος της αστικής τάξης, αυτών δηλαδή που βγάζουν φράγκα βάζοντας άλλους να δουλεύουν γι’ αυτούς.
Εσείς είστε αυτός που κράζετε, με την ομολογουμένως ...αισθαντική φωνή σας, από τα παράθυρα της τηλεόρασης για «Σοβιετίες», «κουκούλια», «ΝτεΝτεΑρ» κάθε φορά που κάποιος σοβαρός άνθρωπος (εργάτης, φοιτητής κλπ) εκφράζει τα λαϊκά αιτήματα για το ψωμί, τη δουλειά, τα δικαιώματα των εργαζομένων, την δωρεάν παιδεία και υγεία, την πάλη ενάντια σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Εμείς οι υπόλοιποί (δεν) τα βγάζουμε πέρα με 300-400-600 ευρά. Κάποιοι τρώνε τα νιάτα τους στα ντελίβερι προσπαθώντας να σπουδάσουν. Κάποιοι μεγαλώνουν παιδιά με 700 ευρώ και απλήρωτες υπερωρίες. Στους περισσότερους μας κλέβουν τα ένσημα. Οι γιαγιάδες μας πληρώνουν 25% συμμετοχή στα φάρμακα με τις πενιχρές συντάξεις των πεθαμένων πρόωρα, λόγω σακατοσύνης, παππούδων μας.
Θέλετε κύριε Τράγκα να συνεχίσω και άλλο το «μελό»;

Κύριε Δελατράγκα, άμα η οικονομία σας περνάει «φάσεις», «καμπές», «στροφές», «διαβάσεις» και «διόδια», αδιαφορώ.
Πουλήστε κανένα κότερο, μειώστε τα πούρα ανά σεκόντ τετράγωνο, φάτε μωβ χαβιάρι αντί για μαύρο, αγοράστε 36’’ οθόνη Plasma αντί για 42’’, στην τελική, πιείτε Johnnie Green Label αντί για Blue.

Προσωρινά όλα αυτά.
Όσο προλαβαίνετε.
Γιατί μία μέρα θα γίνουμε Σοβιετία.
Και δεν εγγυώμαι τίποτα.

laiko stroma

ΤΕΛΟΣ ΔΙΕΞΑΧΘΕΙΣΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ (Φράγκα-Γερμανός)

ταυτότητα έρευνας: την ξέχασα
δείγμα: στημένο, διάρκεια: μακρά

Ερώτηση: Τί θα κάνετε με τα φράγκα που κονομήσατε από την εταιρεία "Γερμανός" ;


1. Θα πάω να σπουδάσω στην Αμερική (6 ψήφοι - 15%)
2. Θα αγοράσω ένα κότερο και 170 κοστούμια (8 ψήφοι - 21%)
3. Θα αγοράσω καινούργιο κράνος (5 ψήφοι - 13%)
4. Θα πάω στην Αφρική με τους Μασάι (6 ψήφοι - 15%)
5. Θα προβώ στις απαραίτητες ενέργειες (13 ψήφοι - 34%)


Με βάση τα αποτελέσματα είναι προφανές ότι τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία και ότι υπάρχει σοβαρό ενδυματολογικό πρόβλημα.

Ακολουθεί νέα ψηφοφορία:
ΜΕ ΒΑΣΗ, ΤΗ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΡΤΑ, ΠΩΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ;

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2008

Ο Λαβύρινθος του Ελεύθερου Κόσμου

Δεν συνηθίζω να κάνω αναρτήσεις για κινηματογραφικές ταινίες που παρακολουθώ (θα συνηθίσω από σήμερα, όλα μια συνήθεια είναι).

Συνήθισα λοιπόν.

Είδα λοιπόν αυτές τις μέρες (μεταξύ άλλων):

Ο Λαβύρινθος του Πάνα



Τον Λαβύρινθο του Πανός υπήρξαν φίλοι που μου τον πρότειναν από καιρό, και μάλιστα ως ...θρίλερ. Ευτυχώς, ο Αντωνάκος, έδωσε το έναυσμα για μια άλλη προσέγγιση, την οποία άλλωστε θα είχα ούτως η άλλως (ο φρανκισμός στο εδώλιο, τα φαντάσματα είναι βοηθητικά).
Η ισπανική γλώσσα ηχεί τόσο μαγευτικά στα αυτιά μου, φορτίζει περισσότερο τις στιγμές (είτε στους εύθυμους, είτε στους «σκληρούς» διαλόγους. Κάνει την ταινία τόσο μεσογειακή, τόσο ελληνική, σε τελική ανάλυση τόσο «λαϊκοστρωματική» θα έλεγα, αν μπορούσα να εξηγήσω τι εννοώ, αλλά βαριέμαι συγκεκριμένα τώρα.
Η ταινία έχει ζουμί, έχει ανθρωπιά, έχει ένα ατρόμητο κοριτσάκι που με συγκίνησε, έχει κι άλλα, και αξίζει να την δει κανείς (όχι κανείς, πολλοί...)

It’s A Free World


Ο Κεν ο Λόουτς έχει δώσει τα διαπιστευτήρια του χρόνια τώρα. Είναι και αυτός με τα λαϊκά στρώματα κλπ
Ένα χαρακτηριστικό των ταινιών του είναι ότι μοιάζουν ώρες-ώρες με δραματοποιημένα ντοκυμαντέρ. Δεν ξέρω αν αυτό είναι από επιλογή, ένεκα «ευρωπαϊκής» άποψης για τον κινηματογράφο ή λόγω έλλειψης τεχνικών μέσων και πόρων. Με «τεχνικά» κριτήρια λοιπόν, κάποιες από ταινίες του θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και «κακές».
Αλλά ποιος νοιάζεται; Προφανώς αυτό που με ενδιαφέρει στον Λόουτς είναι το περιεχόμενο. Ακόμα και αν αυτό το περιεχόμενο είναι ο «εφηρμοσμένος αντισταλινισμός» (Γη και Ελευθερία), ο Λόουτς δεν παύει να είναι με τους «καλοί ανθρώποι», γι’ αυτό και τον χωνεύω.
Η ταινία λοιπόν μιλάει για μια εξακοσάευρη κοπέλα (δεν διευκρινίζει αν της κολάνε ένσημα) που την παλεύει με τα χίλια ζόρια. Μετά θα πάει «να πιάσει την καλή» με τους μετανάστες αλλά, μπα. Άλλο review δεν κάνω, για τα υπόλοιπα νοικιάστε ή κατεβάστε την (η πειρατεία σκοτώνει τον πειρατή Ντρέικ, ο γάμος σκοτώνει την τσέπη, επίσης η περιέργεια σκότωσε τη γάτα κλπ).


υ.γ. Ελ Μακαρόνιους, εντάξει θα τον δώ και τον Ιντιάνα και τον Σκοτεινό Ιππότη και τον Μπρους Γουίλις στη Χώρα των Θαυμάτων άμα θες θα δω. Απλά είπα να το ρίξω λίγο στην ποιότητα αυτή την εβδομάδα.

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2008

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ


Έβλεπα, λίγο πριν την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, ένα εισαγωγικό αφιέρωμα στη ΝΕΤ. Στο φόντο των διάφορων συνεντεύξεων κυριαρχούσαν δύο μορφές, του Μάο Τσε Τουνγκ και του Ντενγκ Ξιάο Πινγκ.

Αντίφαση.

Όλη η προοδευτική ανθρωπότητα χαιρέτησε τη Νίκη της Κινεζικής Επανάστασης το '49. Κρύος ιδρώτας έλουζε τον Ιμπεριαλισμό την δεκαετία που ακολούθησε. Η ρήξη στις σχέσεις ΕΣΣΔ-Κίνας όμως, επέδρασε αρνητικά και στους δύο. Η σοσιαλιστική οικοδόμηση στην πρώτη θα αρχίσει να ζορίζεται, ενώ η δεύτερη θα περάσει από σαράντα κύματα με αμφίβολα αποτελέσματα.

Όμως η Κίνα δεν μπόρεσε να ισορροπήσει ουσιαστικά ποτέ, μεταξύ της βολονταριστικής υπερβολής και ενός υποτιθέμενου «πραγματισμού». Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 «στούκαρε» μόλις πήγε να στρίψει στην πρώτη γωνία .

Από τον αριστερισμό του Μάο στις εμπορευματικές σχέσεις του Ντέγκ. Από τα ακατανόητα «Μεγάλα Άλματα προς τα Μπρος» στην εισβολή του ξένου κεφαλαίου στη χώρα. Από τις χαοτικές «Πολιτιστικές Επαναστάσεις» στην χλιαρή γενικολογία για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ.

Το θέμα της Κίνας φυσικά δεν μπορεί να εξαντληθεί (ουσιαστικά δεν μπορεί να «ανοιχθεί» καν) στα πλαίσια ενός blog, όμως οι προβληματισμοί παραμένουν.

Κρίμα, γιατί αυτή η χώρα, αν και δε μ’ αρέσει να πετάω το θέμα στη μεταφυσική, θες λόγω μεγέθους θες λόγω άλλων παραγόντων, είχε τις δυνατότητες να πάει μπροστά όλη την ανθρωπότητα. Με τον αντίστοιχο διεθνή περίγυρο βέβαια.

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2008

ΠΑΛΙ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΕΡΓΑΤΕΣ !

Πάλι σφάξανε εργάτες στο Πέραμα.

Καλά τι στο διάολο θα γίνει;

Ως πότε θα ψοφάει ο κόσμος σαν το σκυλί στ' αμπέλι;
Μέχρι πότε θα πήγαίνει ο άλλος να βγάλει ψωμί
και δε θα γυρίζει το βράδυ σπίτι του;
Ποιος θα ταίσει τα παιδιά των σφαγμένων;

Θα τους πάρουμε παραμάζωμα καμιά ώρα;

Δεν έχω όρεξη να γράψω τίποτα άλλο.

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

ΤΕΛΟΣ ΔΙΕΞΑΧΘΕΙΣΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ (Τους Έχουμε;)

ταυτότητα έρευνας: με θρήσκευμα
δείγμα: ούτε για, διάρκεια: περιορισμένη

Ερώτηση: Άμα πέσει ξύλο, «Τους Έχουμε» ;

1. Ναι ρε, εννοείται... (66 ψήφοι - 72%)
2. Αρ%$δια τους έχουμε (10 ψήφοι - 10%)
3. Ποιούς ; (15 ψήφοι - 16%)

Με βάση τα αποτελέσματα γίνεται φανερό ότι «Τους Έχουμε» και μάλιστα «Με τα Τσαρούχια».

Ακολουθεί νέα ψηφοφορία:
ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΜΕ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ ΠΟΥ ΚΟΝΟΜΗΣΑΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» ;

Κυριακή 20 Ιουλίου 2008

ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΟΑ(χα)ΚΑ !


Οι καρδιές των προλετάριων όλου του κόσμου έχουν από χτες έναν ακόμη λόγο να ριγούν.


Αιτία, η Μεγάλη Νίκη της Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ.
Πρωτοστάτης, ο Μεγάλος Ηγέτης , ο Φωτεινός Φάρος του Σοσιαλισμού, ο

ΦΩ - ΤΣΙ - ΜΙΝΧ

Ο Ελληνοβιετναμέζος φλογερός αγωνιστής και οξυδερκής διανοούμενος, βαθύς γνώστης του διαλεκτικού Πικ Εντ Ρολλ και του προλεταριακού Μαν Του Μαν, είναι αυτός που ηγήθηκε της προσπάθειας των Ελλήνων παικτών για τη Νίκη.

Ο ΦΩ-ΤΣΙ-ΜΙΝΧ έχει εκδώσει μεταξύ άλλων και ένα βιβλίο σχετικά με το προτσές της άμυνας ζώνης και την ειρηνική συνύπαρξη του Σχορτσιανίτη με τα Χοτ Ντόγκ, με τίτλο:
«Τι είναι οι Φίλοι του Νοβίτσκι και γιατί πολεμούν τους Σαν Αντόνιο Σπέρς».



Η Θρυλική Ομάδα των Ελληνοκόνγκ

από αριστερά:

Γιάννης Μπουρούσης ή Πύραυλος, Νίκος Ζήσης ή Νικηταράς, Βασίλης Σπανούλης ή Ανάποδος, Δημήτρης Διαμαντίδης ή Απάλευτος και Θοδωρής Παπαλουκάς ή Παπακουμπούρας

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008

Με αφορμή αλλά και χωρίς αυτήν

Βλέποντας τον συρφετό των γουρουνοτόμαρων της ΟΝΝΕΔ, παράλληλα με το για 15η φορά ξαναδιάβασμα ενός βιβλίου του πολυαγαπημένου μου Βασίλη Ραφαηλίδη (κάτω δεξιά στο blog), έκανα μια ποικιλία σκέψεων για την κατάσταση αλλά θα ΄μαι επιλεκτικός και σύντομος.

Οι πολιτικοί απόγονοι των δολοφόνων του Τεμπονέρα (για να μην πάω πιο πίσω και μου ανέβει το αίμα στο κεφάλι) είχαν για άλλη μια φορά την τιμητική τους.
Πάλι συγχαρητήρια, πάλι αγαπούλες από τον Κώστα Τον Καραμανλή (χωρίς «Τον» ανάμεσα, δε γίνεται), πάλι «Μπράβο» στους μπράβους που βιαίως ή ολοκληρωτικά χουνταίως συνέβαλλαν στην προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Ταξικό «Ευχαριστώ» από τον τρέχοντα manager του ελληνικού κεφαλαίου, σε ότι πιο σιχαμερό (sorry, υπάρχουν κι άλλα) διαθέτει τούτος ο τόπος, τα στελέχη, κατά βάση, της ΟΝΝΕΔ. Τους ντερβέναγες, σύγχρονους μπουραντάδες της αστικής τάξης σε σχολειά και πανεπιστήμια.

Κάποτε, στα 17 μου είχα γράψει σε μια επιστολή φαινομενικά άσχετη με το θέμα, η οποία δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό της (ευτυχώς) τα εξής: «η περιβόητη «συντηρητικοποίηση» του ατόμου αρχίζει, συνήθως, μετά τα 35 για να ολοκληρωθεί γύρω στα 50». Και μετά συνέχιζα, σε ένα επίπεδο σχετικά με το πως γίνεται να παραιτούνται από τον αγώνα 16χρονα παιδιά και να προβάλουν επιχειρήματα του τύπου «και τι καταφέραμε με τον αγώνα» κλπ.

Τότε είχα εκπλαγεί και στο «καπάκι» είχα απογοητευθεί βαθιά. Από τότε βέβαια έχουν αλλάξει πολλά, έμαθα πράγματα, όπως πχ. ότι δεν αρκεί να στεναχωριέμαι για τα παιδιά της Αφρικής ή να μην κάνω την προσευχή στο σχολείο για να ‘μαι «κομμουνιστής».

Κυρίως όμως έχω πάψει να είμαι τόσο απαισιόδοξος.

Παρ’ όλα αυτά βλέποντας τα ξετσίπωτα καθίκια, που περιμένουν -ποιος ξέρει- έναν διορισμό, μια θεσούλα; αραδιασμένα στην Ολυμπία να χειροκροτούν, επανήλθαν εκείνες οι σκέψεις. Πως αλήθεια θα πάει μπροστά ο ρημαδιασμένος ο τόπος άμα ότι πιο γόνιμο, ότι πιο «χρήσιμο» υλικό υπάρχει, η νεολαία, είναι ταγμένο-εγκλωβισμένο σε τέτοιες αντιλήψεις (είτε από συμφέρον ή όντως εξ ιδεολογίας, μου είναι, σχεδόν, αδιάφορο).

Το αφήνω προς συζήτηση. Και πετάγομαι αλλού.

Είναι γνωστό ότι οι αναρτήσεις μου κινούνται, και μάλλον θα συνεχίζουν να κινούνται, στην τροχιά ενός παλινδρομικού εκκρεμούς, από υπεριπτάμενες φαντασιώδεις ευθυμολογίες έως μανιασμένες ή μελαγχολικές, συναισθηματικά φορτισμένες εκτονώσεις. Κάπου εκεί ανάμεσα φαντάζομαι πως θα τρυπώνουν που και που νηφάλιες αναλύσεις για τρέχοντα ή άλλα ζητήματα καθώς και αφιερώματα σε ανθρώπους και γεγονότα της ιστορίας που εκτιμώ και σέβομαι.

Αυτά τα ολίγα και περιπεπλεγμένα σήμερα, μεταξύ επίκαιρης ανάρτησης και περιαυτολογίας.

Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (από τον τάφο)


Κόλασις του Δάντου, 15 Ιουλίου 2008 μ.Χ.

Η χώρα διήρχετο μίαν κρίσην. Αναζητούσα διέξοδον εξ ενός πολιτικού αδιεξόδου. Αι παραδοσιακαί αστικαί δυνάμεις, Σοσιαλδημοκράται και Χριστιανοδημοκράται δεν ηδύναντο να αποκρούσουν τον κίνδυνο διολισθήσεως της χώρας εις το άρμα του πανσλαβικού κομμουνισμού. Απεφάσισα λοιπόν, όπως προβώ εις την προσφιλήν και πολυαγαπημένην ημών προβοκάτσιαν, μπας και δώμεν άσπρην μέραν.
Λέγω λοιπόν:
Το Κου-Κου-Ε, ακολουθόν τας προσταγάς της Μόσχας και της Κομινφόρμ καταλαμβάνει στρατηγικάς θέσεις εις όλην την ελληνικήν οικονομίαν.
Εχθές κατείχε τον Γερμανόν, σήμερα την Κοσμοτέν, αύριον;
Απευθύνομαι εις ομόαιμους, ομογάλακτους και ομόσταβλους, απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Γεωργίου Καραϊσκάκη, του Ναπολέοντα Ζέρβα, του συναγωνιστού Φρίτζ απ’ την Κομμαντατούραν. Εβρισκόμεθα προ μιας βδελυράς αντεθνικής συνομωσίας. Ή διασώζομεν τας ιεράς παραδόσεις του έθνους και του αστικού ημών πολιτικού συστήματος. Ή, άλλως, βαίνομεν ολοταχώς προς τον όλεθρον.
Εις τον αγώναν αυτόν πρωτοστάτας και επικεφαλής, υψηλούς ταγούς του Έθνους ημών και της Ορθοδοξίας, έχομεν τον στιβαρόν Γεώργιον Καρατζαφέρην, τον ευθυτενήν Αθανάσιον Πλέυρην, τον ζωηρόν Άδωνιν Γεωργιάδην και τον γαμάτον Κυριάκον Βελόπουλον.
Νυν υπέρ πάντων η σιαγών!

Γεώργιος Παπαδόπουλος (σκήνωμα)

Κυριακή 13 Ιουλίου 2008

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Έκτακτος Ανακοίνωσις.


ΕΛΛΗΝΙΚΗ (ΧΟΥΝΤΕΥΟΜέΝΗ) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΔΙΑΦΩΤΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΣΥΣΚΟΤΙΣΕΩΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΙΣ ΦΑΚΕΛΩΣΕΩΣ ΠΟΛΙΤΩΝ
2ον ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΑΝΤΙΚΟΜΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ


Την 5ην απογευματινήν, την 14ην μηνός Ιουλίου, του εθνοσωτηρίου έτους 2008, υπέπεσεν εις αντίληψην της υπηρεσίας εκπομπή ραδιοφωνικών κυμάτων εις σημείον 90.1 (ενενήκοντα και ενός) της κλίμακος μεγαχερζών (MHz). Αι εκπομπαί ταύται εγένοντο υπό πομπούς ευρισκομένους εις το Παραπέτασμα.
Οι εκφωνηταί του εν λόγω προγράμματος, γνωστοί βλόγερες (ιστολόγοι) και λοιποί προέβησαν εις κατάπτυστον αντεθνικήν και αναρχοκομμουνιστικήν προπαγάνδαν. Μεταξύ άλλων ηκούσθησαν εαμοκομμουνιστικά συνθήματα όπως «Εις εστί ο εχθρός, ο Ιμπεριαλισμός» και «Εργάται, Αγρόται, Φοιτηταί, δια Μετώπου απαντάμε εις τας Πολυεθνικάς» τα οποία είχον ακουσθεί δια ύστατην φοράν την περίοδον του συμμοριτοπολέμου.
Λαμβανομένων υπ’ όψιν των συνθηκών, της βαρύτητος και της κρισιμότητος των στιγμών, παρακαλείται όστις φέρει ψηφιακόν αντίγραφον της εν λόγω καταπτύστου εκπομπής, όπως προβεί εις ανάρτησίν του, εν εκάστω διαδικτυακώ τόπω, ίνα τύχει καταπτώσεως (δαουνλόαδ) υπό της υπηρεσίας.

Αντιλαϊκόν Στρώμα
Αστυνόμος Β' Αστυνομίας Πόλεων Θεσσαλονίκης

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008

ΤΕΛΟΣ ΔΙΕΞΑΧΘΕΙΣΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ (Με ποιούς είμαστε)

ταυτότητα έρευνας: χάθηκε και έχω κάνει τα χαρτιά μου να βγάλω άλλη
δείγμα: κάτι μκρά σαμπουανάκια από ξενοδοχείο, διάρκεια έρευνας: κοτζάμ

Ερώτηση: Εμείς με ποιούς είμαστε ;

1. Με το Δίκιο ! (41 ψήφοι - 38%)
2. Με το ΠΑΣΟΚ, για να μη βγει η Δεξιά (4 ψήφοι - 3%)
3. Με το ΛΑ.Ο.Σ, για να μη βγει η Χρυσή Αυγή (5 ψήφοι - 4%)
4. Με τους καλοί ανθρώποι (31 ψήφοι - 28%)
5. Με τον ΜΠΑΟΚ (26 ψήφοι - 24%)

Με βάση τα αποτελέσματα είμαστε ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ (του εργάτη προφανώς, εκτός αν υπάρχει και άλλο και δεν το έχω πάρει χαμπάρι).
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να είμαστε και με τον Θανάση Βέγγο (καλοί ανθρώποι).
Σε παθολογικές περιπτώσεις, ενδέχεται να είμαστε και με τον ΜΠΑΟΚ.

Ακολουθεί νέα ψηφοφορία: ΑΜΑ ΠΕΣΕΙ ΞΥΛΟ, «ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ» ;

Τρίτη 8 Ιουλίου 2008

2058. ΦΙΛΟΛΑΪΚΟ. ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΤΕΞΕΙ.


Εισαγωγικό σημείωμα

Ανταποκρίνομαι ευθαρσώς και εν γνώσει των συνεπειών του νόμου στην πρόκληση των A8liou και Ελ Μακαρόνιους, να περιγράψω τον κόσμο το 2058.
Καταρχάς, ξέρω ότι παραβαίνω τους όρους του μπλογκοπαίχνιδου. Κανείς δεν είπε να αραδιάσει ο καθένας το φαραωνικό του μυθιστόρημα, αλλά δέκα σύντομα σημεία. Όμως, ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να αντισταθώ σε μια τέτοια πρόκληση και είπα να βουτήξω με τα μπούνια. Γι’ αυτό και ζητώ να μου συγχωρεθεί το τεράστιο του post.
Δεύτερη «παράβαση» των κανόνων η εξής: Αντί για συνολική εικόνα του κόσμου το 2058, προτίμησα να φτιάξω ένα χρονολόγιο-ανασκόπηση των γεγονότων σχεδόν χρονιά-χρονιά (ας όψεται η διαλεκτική και η αιτιοκρατία.)
Φυσικά, το συγκεκριμένο post θα αποκτήσει τον δικό του ξεχωριστο δικτυακό τόπο, όπως ακριβώς και το Λιτό Βιογραφικό Σημείωμα, έτσι ώστε να είναι πάντα εκεί, ευανάγνωστο, ορθότερα σελιδοποιημένο κλπ.
Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τον Ελ Μακαρόνιους που έδωσε ρέστα με τα πενήντα σημεία του, πολλές ιδέες προήλθαν από αυτόν, με το αντίστοιχό μασκάρεμα βέβαια. Φυσικά και άλλοι κόκκινοι (και μη) bloggers συνέβαλαν σε αυτό που ακολουθεί και τους ευχαριστώ επίσης.
Πάμε λοιπόν.

2058: ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ

1. 2009: Επισκέπτεται τη χώρα μας ο πρόεδρος της Ζιμπάμπουε, Τζέφερσον Μοκόνγκο. Ο Ζιμπαμπουΐνος πρόεδρος προσέφερε στη χώρα μας τεχνογνωσία σε θέματα αντιμετώπισης της διαφθοράς.

2. 2011: Ο Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και Πάσης Φύρομ Ονούφριος ζώνεται τ’ άρματα και, μαζί με το Τάγμα Βίρλα, την Μεραρχία Πλεύρη και την Ορεινή Ταξιαρχία Βελόπουλου (πρώην Ρίμινι) επιχειρεί να πάρει την πόλη και την Αγιά Σοφιά. Τελικά παίρνει τα τρία.

3. 2012: «Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη» προειδοποιούν περιβαλλοντικές οργανώσεις σε συνέδριο που διεξάγεται στην πόλη Ντ’ Αλάρα της Ισπανίας. Αν συνεχιστεί το «λιώσιμο», τότε το Έβερεστ κινδυνεύει να βυθιστεί περί το 4187μΧ, πριν δηλαδή προλάβει να απονεκρωθεί το κράτος, σύμφωνα με το 687ο πεντάχρονο πλάνο.



4. 2012: Ο Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας, μετονομάζεται σε «Λαϊκό Ορθόδοξο Συνασπισμό». Σύμφωνα με το νέο του καταστατικό όποιος δεν ανήκει σε τάση θα εκτελείται με συνοπτικές διαδικασίες.

5. 2013: Τα ύδατα, που στις αρχές της δεκαετίας του ’00 είχαν ταραχθεί, ξαναλιμνάζουν.

6. 2014: Η Έφη Σαρρή κάνει στροφή στην Γκόσπελ μουσική με θαυμαστά αποτελέσματα. Το ποσοστό των προτεσταντών συρρικνώνεται στο 0.2%.

7. 2015: Παρουσιάζεται το βιβλίο του Δημοσθένη Λιακόπουλου: «Ο γύρος γαρ βαρύς». Προλογίζει ο Θεόδωρος Πάγκαλος.


8. 2016: Το ΚΚΕ πραγματοποιεί το 20ο συνέδριό του και διακηρύσσει την πολιτική του Λαϊκοεξουσιαστικού Λαϊκοοικονομικού Λαϊκοοικογενειακού Μετώπου (Λ.Λ.Λ.Μ.) Πρόκειται για ένα πλατύ μέτωπο που περιλαμβάνει από τις παρυφές του πρώιμου Μπαρόκ έως τα ψήγματα του ύστερου Ντανταϊσμού.

9. 2022: Αθωώνεται μετά από δικαστική περιπέτεια ετών ο αδέκαστος και άμωμος Θέμος Αναστασιάδης. Στον Άρειο Πάγο αποκαλύπτεται η σκευωρία. Ο Θέμος δεν είχε παραδώσει το επίμαχο DVD στο Μαξίμου. Ένα φλασάκι USB είχε δώσει ο άνθρωπος....


10. 2023: Ανθρωπιστική κρίση στο Καρφούρ του Σουηδάν. (τέλειωσαν τα τορτελίνια, οι σολωμοί και οι λάμπες του Σκάι.)


11. 2024: Στην Αυστραλία, το ΚΚ της χώρας κηρύσσει ανένδοτο αγώνα γιατί «Ψήφισαν και τα Κοάλα» (για τα καγκουρό ούτε λόγος).

12. 2025: Η κόρη της Αλέκας Παπαρήγα, που ακόμα σπουδάζει στην Αμερική (μα πόσα πτυχία έχει πάρει τέλος πάντων αυτή η κοπέλα !) βγαίνει Μις Φλόριδα, στα τοπικά καλλιστεία, σημάδι ότι έχει γίνει στροφή στις σχέσεις παραγωγής στις ΗΠΑ.

13. 2026: Μεγάλη απεργία παραλύει τη χώρα. Οι Μεταφορείς Δεδομένων βάζουν χειρόφρενο στα φορτηγά τους. Μπλογκεργάτες από την Καβάλα ενώνονται με Ντιβιντοπαραγωγούς της Ηλείας. Φαιργουολάδες από τον Σκαραμαγκά και Γκουγκλεργάτες από το Λαύριο ακολουθούν. Στο χορό των κινητοποιήσεων μπαίνουν και Ιστοσελιδεργάτες από το κάτεργο του Ιντυμήντια, όπου η εργοδοτική τρομοκρατία θερίζει. Χαιρετίζουν την απεργία οι εργαζόμενοι στον Ιματισμό, το Δέρμα και το Facebook. Μήνυμα συμπαράστασης αποστέλλει και το ταξικό συνδικάτο του -Χέβι- Μετάλλου.



14. 2027: Ωριμάζουν οι συνθήκες.

15. 2027: Ξημερώματά 24ης Οκτωβρίου 2027μΧ, οι κομμουνιστές κερδίζουν με οριακή πλειοψηφία το Σοβιέτ της Εκάλης. Ο δρόμος για την εξουσία είναι πια ανοιχτός. Αν δεν την πάρουμε και τώρα είμαστε για μπάτσες...

16. 2027: Το πρώτο Σύνταγμα Τυφεκιοφόρων από τη Θεσσαλονίκη, με επικεφαλής ψημένα και μπαρουτοκαπνισμένα παλικάρια, όπως το Laiko Stroma, Η Παρτιζάνα, ο Ελ Μακαρόνιους, η Μαρία η Τρελέγκω, o Πρεκάριος και άλλα παιδιά, πραγματοποιεί επίθεση με συμπυκνωμένο κασέρι (υπερόπλο του Πούτιν από τον μακρινό 20ο αιώνα), στα Χειμερινά Ανάκτορα του Ψωμιάδη. Απώλειες ανταρτών: 0 Απώλειες αστών: 1 βλήμα (ο ψωμιάδης).

17. 2027: Εγκαθιδρύεται στην Ελλάδα, ο ευσεβής πόθος του Laikou Stromatos, η Επαναστατική Δημοκρατική Δικτατορία του Προλεταριάτου και της Αγροτιάς, που σημαίνει «στυγνή καταπίεση των εκμεταλλευτριών τάξεων και «πλέρια ελευθερία για τις λαϊκές μάζες» (στα χαρτιά).


18. 2027: Δεν ορκίζεται η πρώτη επαναστατική κυβέρνηση. Τα επιτροπάτα μοιράζονται την επόμενη μέρα γιατί έχουμε να ξεστήσουμε και το Φεστιβάλ...

19. 2027: Πρώτο μέτρο της επαναστατικής κυβέρνησης, η παύση προβολής του «Ρετιρέ» (γιατί βάζει το σπέρμα της ταξικής συνεργασίας). Αντ’ αυτού ξεκινά η προβολή των κλάσεις ανώτερων «Μικρομεσαίων» με στόχο το ατσάλωμα (των νεύρων) των τηλεθεατών.

20. 2028: Ο Νίκος Μπογιόπουλος αναλαμβάνει την γυμναστική στο πρωινό της Ελένης Μενεγάκη. Ξαναμμένες νεαρές συντρόφισσες παρακολουθούν εκστασιασμένες, ανεμίζοντας τα στριγκάκια τους. Το μέτρο καταργήθηκε μετά από μια εβδομάδα γιατί συνέβαλε στη μείωση της παραγωγικότητας.


21. 2029: Καθιερώνεται το 3ήμερο, 4ωρο, 12ωρο, έτσι ώστε να απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι τον πλούτο που παράγουν (αν παράγουν πλέον, με τόση δουλειά).

22. 2031: Ο Rocean, Λαϊκός Επίτροπος Νέων Τεχνολογιών δηλώνει: «Βρισκόμαστε εκατό χρόνια πίσω από τις προοδευμένες χώρες σε συνδέσεις ADSL 24Mbps. Ή θα διανύσουμε αυτή την απόσταση μέσα σε 10 χρόνια ή θα μας θάψουν.»

23. 2032: Επαναστατικές δυνάμεις της Κούβας εισβάλουν στις ΗΠΑ. Την νύχτα της 21ης προς 22η Δεκέμβρη 2032, πραγματοποιούνται συνεχείς ρίψεις γιατρών με αλεξίπτωτα απ’ άκρου σ’ άκρη της χώρας. Θορυβημένοι Αμερικανοί καρκινοπαθείς της λευκής μεσαίας τάξης και άλλοι ανίατοι, εγκαταλείπουν την χώρα και καταφεύγουν στην Αλάσκα γιατί «δεν ανέχονται να τους γιατρέψουν τα κομμούνια».



24. 2033-2035: Σειρά επαναστάσεων συγκλονίζει τον κόσμο. Μεταξύ άλλων μπαίνουν στον δρόμο του Σοσιαλισμού (χωρίς ανθρώπινο πρόσωπο) οι εξής χώρες: Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγκάντας (ξανάμανά), Πρώην Σαρκοζική Δημοκρατία της Γαλλίας, Πρώην Πορτοκαλί Δημοκρατία της Ουκρανίας, Νυν και Αεί Δημοκρατία της Ελβετίας (μπράβο σύντροφοι...), Ακτή Ελεφαντοστού-Μιαούλη, Ένωση Ιρανικών Σοσιαλιστικών Λαοκρατιών, Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Νέας Νότιας Ταγκανίκας.

25. 2034-2037: Οι εξωγήινες ταξικές δυνάμεις δεν μένουν με σταυρωμένα τα χέρια. Συγκεκριμένα ιδρύονται: Ηνωμένες Λαοκρατίες της Μεγάλης Άρκτου, Σοσιαλιστικό Πριγκιπάτο (!) της Ανδρομέδας, People’s Republic of Blade Runner.

26. 2037: Στη Δανία, το ΚΚ της χώρας κερδίζει την εξουσία με εκλογές, λαμβάνοντας το 87,8% των ψήφων. Για λόγους ευθιξίας όμως (επειδή δεν είναι με το «ειρηνικό πέρασμα»), η εργατική κυβέρνηση καταγγέλλει όργιο βίας και νοθείας και παραιτείται. Έπειτα το ΚΚ, ξανακαταλαμβάνει την εξουσία με τη βία.

27. 2038: Παλαιστινιακές δυνάμεις της Χαμάς, της Φατάχ, της Λεϊλά και της Τζεμιλέ εισβάλουν στο Ισραήλ. Οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ μεταναστεύουν (στον άλλο κόσμο).


28. 2038: Επαναστατικές Δυνάμεις από την ακριτική Σελήνη πραγματοποιούν τον
ελιγμό Κρόνος-Βίτσι σε χρόνο dt.

29. 2039: Το μαχαίρι φτάνει στο κόκκαλο.

30. 2041: «Νερό στο μύλο», «Βούτυρο στο ψωμί» και «Μπούκοβο στον κεφτέ» της αντίδρασης ρίχνουν αντιεξουσιαστικές ομάδες με εξέγερση που πραγματοποιούν στην ορεινή Κροστάνδη του Νομού Αργολίδας, Δυνάμεις του Κόκκινου Στρατού σπεύδουν στην περιοχή και αντιμετωπίζουν τους στασιαστές με ...επιχειρήματα. Σε προκύρηξή του το «Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι στον Πλανήτη Άρη» αναφέρει ρητά ότι «στηρίζει την εξέγερση καθώς, εάν πετύχαινε θα οδηγούσε στην αυτοπραγμάτωση της αυτοσυνείδησης της αυτοεπίγνωσης, μέσα από ενδοσκοπικές ομφαλοσκοπήσεις».
Την αλληλεγγύη τους στο αντεπαναστατικό εγχείρημα εκδηλώνουν και οι μπαφεργάτες των Ζωνιανών.

31. 2042: Οπαδοί του ξεπεσμένου, πρώην επαναστάτη, νυν πουλημένου τομαριού της αστικής τάξης, του Κάιζερ, του Χάινεκεν κλπ, Τιγρέωντα Τρότσκυ διαγράφονται από το κόμμα. Αιτία το βιβλίο του τελευταίου που υποστηρίζει ότι «είναι αδύνατη η οικοδόμηση του Σοσιαλισμού σε ένα μόνο Σύμπαν».


32. 2043: Η μανιφακτούρα λαϊκών αυτοκινήτων Φεράρι δωρίζει στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, ένα Τιμόνι, και η αχανής χώρα παίρνει επιτέλους αριστερή στροφή.

33. 2044: Ο Αλέξης Τσίπρας, πρωθυπουργός της χώρας την ταραγμένη δεκαετία του ’10, με το κόμμα «Συνιστώσες χωρίς Σύνορα», αποβιώνει σε ηλικία 77 ετών και κηδεύεται με τιμές αρχηγού φράξιας.

34. 2044: Ο Χελάκης αρχίζει να ξαναπεριγράφει.

35. 2045: Μεγάλη διάσπαση στο εκτός νόμου (και εκτός τόπου και χρόνου) ΠΑΣΟΚ. Η εκσυγχρονιστική του πτέρυγα αποχωρεί και ιδρύει το ΠΑΣΟΚ μ-λ (μεγάλα-λαμόγια). Σύντομα επισυμβαίνει νέα διάσπαση, λόγω «αγεφύρωτων ιδεολογικών διαφορών» (στη μάσα), και ιδρύεται το Μ-Λ ΠΑΣΟΚ.

36. 2046: Ο Ελ Μακαρόνιους εκδίδει το βιβλίο-πόνημα «Η Ανοησία της Χαζομάρας». Το Laiko Stroma απαντά με το εξίσου άθλιο λιβελογράφημα «Η Χαζομάρα της Ανοητότητας» και τον ταπώνει. Έκτοτε στα αποστακτήρια του Jack Daniels σταματάνε να παίζουν με τις τάπες των βαρελιών.

37. 2047: Δοκιμάζεται σε κοραλλιογενές νησιωτικό σύμπλεγμα της Πολυνησίας, το νέο στρατιωτικό επίτευγμα της Λαϊκής Ρωσίας, η Υδρογονοβότκα.


38. 2048: Προχωράει το βάθεμα, το πλάτεμα, το στέριωμα και το θεμέλιωμα των λαϊκών καταχτήσεων.

39. 2049: Παρουσιάζεται στην διεθνή έκθεση αυτοκίνητου του Βλαδιβοστόκ, το νέο LADA RX8 που κινείται με υγρό πυρ και έχει επιτάχυνση 0-100 (έτη φωτός) σε 3msec.

40. 2050: Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν (το πιπέρι).

41. 2051: Αντεπαναστατικές δυνάμεις της «Λαϊκής Δεξιάς» μαζί με αυτοεξόριστους παραθεριστές της «Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης» συμπήζουν το Ε.Α.Μ. Β’ (Εφοπλιστικό Αντιλαϊκό Μέτωπο Βιομηχάνων). Σύνθημά τους: «
Το ΚΚΕ δεν αλλάζει, Γάμησέ τα.»

42. 2051: Ο Τσάβες δίνει τσάμπα την βενζίνη.

43. 2052: Αποβιώνει ο 147χρονος πρόεδρος της Λ.Δ. Κορέας, Κιμ Γιονγκ-Ιλ. Τον διαδέχεται ο γιος του Ιλ-Γιονγκ Κιμ, ευρισκόμενος στην πολύ γόνιμη ηλικία των 102 ετών.




44. 2053: Δυνάμεις του ΠΑΜΕ Κόπα Καμπάνας και της Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας Ρίου Ντε Τζανέιρου Βραζιλίας αποκλείουν την παραλία της πόλης με αίτημα την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών σε αυτή. Χαιρετίζει ο πρόεδρος της ΝΑΣ Ρίου και διεθνής ποδοσφαιριστής της δεκαετίας του ’30, Χαλβατζίνιο.

45. 2054: Εκδίδεται το νέο βιβλίο, του Laikou Stromatos «Το Τάχαμ Δήθεν, Ανώτατο Στάδιο του Κλάιν Μάιν», και προκαλεί ρίγη (σιχασιάς).

46. 2054: Στο Νεπάλ, που ήδη βρίσκεται σε τροχιά 860 μοιρών με κατεύθυνση τον Σοσιαλισμό, οι πολίτες με δημοψήφισμα απαιτούν την αντικατάσταση του ΚΚ Νεπάλ (Μαοϊκό) από το ΚΚ Νεπάλ (Σκέτο με πολύ γάλα).

47. 2055: Ο Μπάρακ ο Μπάμιας, πρώην πρόεδρος των πρώην ΗΠΑ, λαμβάνει μετά θάνατον, βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, για το πικάντικο βιβλίο του, με τις πιπεράτες λεπτομέρειες και τις καυτερές ατάκες , «24 ώρες στο ασανσέρ με τη Χίλαρυ».

48. 2056: Εξωγήινοι σύντροφοι από τον πλανήτη Ανδρομέδα, επισκέπτονται τη χώρα μας σε μια προσπάθεια σύσφιξης των Ελληνο-Ανδρομεδικών σχέσεων. Έλληνες σύντροφοι με αριστερίστικες τάσεις τους αποκαλούν «Πασόκους», εξαιτίας του πράσινου χρώματος και της γλοιώδους υφής του δέρματός τους. Στην συνέντευξη τύπου που ακολουθεί, ανήσυχοι δημοσιογράφοι, κυρίως θηλυκού γένους, ρωτούν τους προσκεκλημένους, αν η πράσινη γλίτσα, οι κεραίες, τα μεγάλα αυτιά και τα 12 δάχτυλα είναι νομοτέλεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης ή αποτελούν εθνική ιδιομορφία λόγω των φεουδαρχικών υπολειμμάτων στον Γαλαξία Omicron.




49. 2057: Παράγεται το πρώτο κιλοβάτ ενέργειας από πυρηνική σύντηξη, όταν ο τελευταίος αντιπαραγωγικός βιομήχανος συντήκεται μαζί με τα άντερα του τελευταίου μεταπράτη κομπραδόρου μεσάζοντα. Η πυρηνική σύντηξη είναι γεγονός. Ο Σκάι, παρελθόν.

50. 2058: Μετά από σχεδόν πενήντα χρόνια βάσανα και διωγμοί, εξαλείφεται οριστικά το τελευταίο ίχνος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Οι έρευνες πλέον στρέφονται στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ελέφαντα από ελέφαντα, κατσαρίδας από κατσαρίδα, αμοιβάδας από αμοιβάδα και οπτικής ίνας από οπτική ίνα.

51. 2059: ΕΤΣΙ (και όχι αλλιώς) η γη (και όχι μόνο) έγινε κόκκινη. Ώρα να πάμε Ποσείδι (ή Αχλάδι ή Μανταρίνι ή όπου αλλού) !