Αστούλη, μη μου κρύβεσαι...
Δεν έχεις το δικαίωμα να πέφτεις απ’ τα σύννεφα για τα σκάνδαλα που βγαίνουν στη φόρα. Τα σκάνδαλα δεν είναι αποπαίδι σου, παιδί σου είναι και μάλιστα μοσχαναθρεμμένο.
«Όζει» έλεγε προχτές ο x,y Τράγκας: «όζει η μπόχα των σκανδάλων». Βρε και Όζει και Dio και Blackmore, αλλά μη μου παριστάνεις την «μωρή παρθένα», που θέλει «να καθαρίσει το τοπίο», διότι «βλάπτεται το κύρος του πολιτικού μας συστήματος», «διαρρηγνύεται ο κοινωνικός ιστός».
Στην πραγματικότητα δεν σε ένοιαξε ποτέ ο κοινωνικός ιστός. Ο μόνος ιστός που σε ένοιαξε, είναι ο ιστός της αράχνης, αυτός που μέσα στην φτώχεια, την αμάθεια και την κοροϊδία υφαίνεις χρόνια τώρα γύρω από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, ώστε να κάνεις ανενόχλητος τη δουλειά σου.
Τουλάχιστον ο τύπος στη φωτογραφία, ο Μαξιμιλιανός ο Ροβεσπιέρος, είχε τα κότσια να πει τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Στην ιστορία της ανθρωπότητας, και γι’ αυτό τον τιμώ και τον σέβομαι, έπαιξε τον πιο προοδευτικό ρόλο που μπορούσε να παίξει. Όχι δεν ήταν κανένας, «γαμάτος» κομμουνισταράς. Αστός ήτανε και μάλιστα με τα μπούνια, αλλά μας ξεκόλλησε όλους μαζί από την μεσαιωνική κακομοιριά και αποβλάκωση, έκανε κάτι. Ο άλλος, ο μεγάλος οικονομολόγος, ο κυνικός αλλά ειλικρινής, τετράγωνος μέσα στην αισιοδοξία του, αστός, ο Άνταμ Σμιθ, είπε παράλληλα με τα ωραία περί ελευθερίας, ότι «άμα δεν είχαμε τους μαύρους να βγάζουμε κάνα φράγκο, θα την είχαμε κάτσει τη βάρκα». Πρόσφερε κάτι. Μας πέταξε την αστική χλαπάτσα στα μούτρα. Έδωσε την ευκαιρία στον Μαρξ να ανακαλύψει το ανεβατόρι της ανθρώπινης υπόστασης.
Εσύ ρε Ούφο, καημένε Αστέ της νέας εποχής, υπερσύγχρονε νεοσάπιενς, μακιαβελικό σαπρόφυτο τέταρτης διαλογής, τι προσφέρεις στην ανθρωπότητα;
Πάρε το δισάκι σου στον ώμο και παράτα μας. Μπες σε ένα διαστημόπλοιο και ψάξε. Ψάξε !
Αν υπάρχουν πολιτισμοί σε άλλους πλανήτες που βρίσκονται ακόμα στη φεουδαρχία, κάτσε και βόηθα. Βόηθα ! Βόηθα να πάει μπροστά εκείνος ο ρημαδιασμένος τόπος, ο Έψιλον 38Κ, ας πούμε, 400 έτη φωτός μακριά από ‘δω.
Αν δεν μπορείς τα ταξίδια, κάνε στην άκρη, παραμέρισε. Εμείς οι κομμουνιστές δεν αγαπάμε τα αίματα από βίτσιο, όπως λέει και ο Ραφαηλίδης. Μπες στο ντουλάπι και άσε την ανθρωπότητα να κάνει πέντε βήματα μπροστά, μέχρι να μας αποσύρει και μας για να βρει νέους ουρανούς να πετάξει.
«Όζει» έλεγε προχτές ο x,y Τράγκας: «όζει η μπόχα των σκανδάλων». Βρε και Όζει και Dio και Blackmore, αλλά μη μου παριστάνεις την «μωρή παρθένα», που θέλει «να καθαρίσει το τοπίο», διότι «βλάπτεται το κύρος του πολιτικού μας συστήματος», «διαρρηγνύεται ο κοινωνικός ιστός».
Στην πραγματικότητα δεν σε ένοιαξε ποτέ ο κοινωνικός ιστός. Ο μόνος ιστός που σε ένοιαξε, είναι ο ιστός της αράχνης, αυτός που μέσα στην φτώχεια, την αμάθεια και την κοροϊδία υφαίνεις χρόνια τώρα γύρω από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, ώστε να κάνεις ανενόχλητος τη δουλειά σου.
Τουλάχιστον ο τύπος στη φωτογραφία, ο Μαξιμιλιανός ο Ροβεσπιέρος, είχε τα κότσια να πει τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Στην ιστορία της ανθρωπότητας, και γι’ αυτό τον τιμώ και τον σέβομαι, έπαιξε τον πιο προοδευτικό ρόλο που μπορούσε να παίξει. Όχι δεν ήταν κανένας, «γαμάτος» κομμουνισταράς. Αστός ήτανε και μάλιστα με τα μπούνια, αλλά μας ξεκόλλησε όλους μαζί από την μεσαιωνική κακομοιριά και αποβλάκωση, έκανε κάτι. Ο άλλος, ο μεγάλος οικονομολόγος, ο κυνικός αλλά ειλικρινής, τετράγωνος μέσα στην αισιοδοξία του, αστός, ο Άνταμ Σμιθ, είπε παράλληλα με τα ωραία περί ελευθερίας, ότι «άμα δεν είχαμε τους μαύρους να βγάζουμε κάνα φράγκο, θα την είχαμε κάτσει τη βάρκα». Πρόσφερε κάτι. Μας πέταξε την αστική χλαπάτσα στα μούτρα. Έδωσε την ευκαιρία στον Μαρξ να ανακαλύψει το ανεβατόρι της ανθρώπινης υπόστασης.
Εσύ ρε Ούφο, καημένε Αστέ της νέας εποχής, υπερσύγχρονε νεοσάπιενς, μακιαβελικό σαπρόφυτο τέταρτης διαλογής, τι προσφέρεις στην ανθρωπότητα;
Πάρε το δισάκι σου στον ώμο και παράτα μας. Μπες σε ένα διαστημόπλοιο και ψάξε. Ψάξε !
Αν υπάρχουν πολιτισμοί σε άλλους πλανήτες που βρίσκονται ακόμα στη φεουδαρχία, κάτσε και βόηθα. Βόηθα ! Βόηθα να πάει μπροστά εκείνος ο ρημαδιασμένος τόπος, ο Έψιλον 38Κ, ας πούμε, 400 έτη φωτός μακριά από ‘δω.
Αν δεν μπορείς τα ταξίδια, κάνε στην άκρη, παραμέρισε. Εμείς οι κομμουνιστές δεν αγαπάμε τα αίματα από βίτσιο, όπως λέει και ο Ραφαηλίδης. Μπες στο ντουλάπι και άσε την ανθρωπότητα να κάνει πέντε βήματα μπροστά, μέχρι να μας αποσύρει και μας για να βρει νέους ουρανούς να πετάξει.
Άντε πια...
5 σχόλια:
Ο Μπεγλίτης στη ΝΕΤ σήμερα είπε το ανεπανάληπτο.
Να χρηματοδοτούνται τα κόμματα όπως στην USA........!!!!!!!!!
Έτσι λέει δε θα αναγκάζονται να τα παίρνουν μαύρα. Θα τα παίρνουν άσπρα και αμόλυντα.
Θα είναι και με τη βούλα υπάλληλοι των πολυεθνικών δηλαδή.
Σοσιαλισμός νέου τύπου.
Υ.Γ. Κοντά 1 δις$, 1.000.000.000$ μάζεψαν ως τα τώρα οι υποψήφιοι δημοκρατικών και ρεπουμπλικάνων για την προεκλογική τους εκστρατεία.
Ψίχουλα!
Μια αξιοπρεπής αστική δημοκρατία πρέπει να έχει σκάνδαλα. Αλλιώς πώς θα φανατιστεί ο ψαρωμένος ψηφοφόρος που ...εθελοντικά έχει καταταγεί στις μη κυβερνητικές στρατιές των ανέργων, των συνταξιούχων, των νέων της «γενιάς 700», των γυναικών που δεν έχουν που να αφήσουν τα παιδιά τους, των μικρών αγροτών κλπ; Πως θα πεισθεί ο ιντερνετόπληκτος εγκζέκιουτιβ που νομίζει ότι η πολιτική είναι μάνατζμεντ, να κατέβει από το ύψος της παντογνωσίας του και να πάει να ψηφίσει «απατεώνες πολιτικούς»;
Και αφού ο Ροβεσπιέρος είπε τα πράγματα με τ' όνομά τους, μετά ενεθάρρυνε την Τρομοκρατία, η οποία δεν είναι τυχαίο ότι έπαψε με το θάνατό του. Ωραίο παράδειγμα!
αγαπητό λαϊκό στρώμα!
μπήκα εδώ για πρώτη φορά!
είδα ότι έχουμε συγγένεια! είμαι η δίδυμη αδελφή της γυναίκας σου της ρόζας, με τη διαφορά, ότι εγώ συνεχίζω και τώρα να είμαι έτσι όμορφη!
εσύ βέβαια μιλάς σοβαρά, εγώ τώρα δεν έχω μεγάλη διάθεση για σοβαρότητα.
μήπως από λαϊκό, θα μπορούσες να γίνεις φουσκωτό στρώμα να πάμε για μπάνιο;
καλό απόγευμα!
:)
@ περιούσιε
Και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είπε «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» και ο Άρης Βελουχιώτης είπε «όπου δείτε ταγματασφαλίτη, βαράτε». Α, και ο Σπάρτακος στην αρχαιότητα είπε «πάρτε τις τσάπες και βαράτε τους αφέντες», δεν νομίζω ότι χρειάζεται όμως να τους ψέγουμε τους παραπάνω. Η απέχθεια για τα αίματα είναι και δική μου, αλλά η ιστορία δεν προχωράει πάντα με λιβανιστήρια και ευχολόγια περί καλών προθέσεων και καλοκάγαθων ανθρώπων.
Όσο για μετά το θάνατο του Ροβεσπιέρου, δεν ξέρω αν σταμάτησε η τρομοκρατία (η τρομοκρατία των Λουδοβίκων και των ξετσίπωτων φεουδαρχών πάντως δεν σταμάτησε), αλλά ξέρω ότι ανεστάλη, για μερικές δεκαετίας η πρόοδος της γαλλικής-ευρωπαϊκής κοινωνίας, με την παλινόρθωση μεσαιωνικών φαραωνικών αυτοκρατόρων της κακιάς ώρας.
@ abttha
Γειά σου, κουνιάδα abttha.
Καλώς ήρθες στο ρημάδι το filolaiko blog.
Δεν με εμποδίζει κάτι στο να είμαι φουσκωτό, όντας παράλληλα λαϊκό, στρώμα.
Οπότε πάμε σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη όποτε γουστάρεις.
Η αδερφή σου δε νομίζω ότι θα έχει πρόβλημα, τώρα τελευταία τριγυρίζει με τον Brad τον Pitt, χαμπάρι δε θα πάρει.
Να ‘σαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου