ΟΙ ΦΛΑΜΑΝΔΟΙ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ !

Αυτοί οι οι ΠΑΣΚίτες (και όποιοι άλλοι ομόσταβλοι) δεν παίζονται. Στην απέλπιδα προσπάθεια τους να δείξουν ότι δεν είναι και τόσο ξεπουλημένοι (αλλά προφανώς απούλητοι-stock) έχουν εδώ και λίγο καιρό αποδυθεί σε αγώνα δρόμου με κωμικοτραγικά αποτελέσματα.
Σήμερα μερικοί τύποι, στην κινητοποίηση ενάντια στο ξεπούλημα του ΟΤΕ, καραγκιοζίζοντας ασύστολα έκαψαν βελγικές σημαίες (!) με αγκυλωτούς σταυρούς αντί γερμανικών, στο happening τρίτης διαλογής που έστησαν. Ούτε σ’ αυτό δεν είναι ικανοί να ανταποκριθούν, πόσο μάλλον στις αγωνιστικές διαθέσεις του κόσμου.
Βέβαια η ΟΜΕ-ΟΤΕ (προεδρείο ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και το κακό συναπάντημα) καταδίκασε την καύση της ντεμέκ γερμανικής σημαίας (προτιμάει τον λιθάνθρακα, φαίνεται), αλλά αυτό δεν αναιρεί το ότι όταν αυτοί οι εργατοπατέρες (άξιοι επίγονοι του μακρηθεωδωρισμού, οι παλιότεροι καταλαβαίνουν τον όρο) τα βρίσκουν σκούρα από την πίεση του ταξικού κινήματος καταφεύγουν σε ενέργειες τόσο γελοίες που σε μια μερίδα εργαζομένων δημιουργούν επιπλέον αρνητικό αντίκτυπο.
Η ΠΑΣΚΕ από καιρό τώρα, αποτελεί ότι χυδαιότερο υπάρχει στον συνδικαλιστικό χώρο (ιδιωτικό-δημόσιο) σήμερα. Η δράση της (μαζί και των μπλε) συνοψίζεται στο τρίπτυχο Κορώνες-Συνδιαλλαγή-Ξεπούλημα (με έφεση στο τελευταίο). Κι όταν δέχεται κριτική από το ΠΑΜΕ, το εγκαλεί, χωρίς ίχνος ντροπής.
Σε καμμία περίπτωση δεν αθωώνω την ιδίου φυράματος ΔΑΚΕ (άκουσ’ εκεί δεξιοί συνδικαλιστές !, τουλάχιστον οι πασόκοι «παλεύονταν» κάποτε, σοσιαλδημοκράτες-γαρ, ρεφόρμες, βρε αδερφέ). Επικεντρώνω στην ΠΑΣΚΕ διότι αυτοί οι τύποι από το ’80 κι έπειτα έχουν εδραιωθεί στους μαζικούς χώρους και κάνουν τη βρώμικη δουλειά του συστήματος καλύτερα (και επί Αντρέα-Σημίτη και σήμερα, με αγωνιστικές «κορώνες»).
Δεν έχω ουσιαστική εμπειρία (άμεση) από συνδικαλιστική διαπάλη στους χώρους των εργαζομένων, αλλά νομίζω ότι όσο νωρίτερα οι ταξικές δυνάμεις και το ΠΑΜΕ ξωπετάξουν τον εργοδοτικό εσμό, από τα συνδικάτα όλων των βαθμίδων, τόσο πιο γρήγορα θα δούμε μια άσπρη μέρα γενικότερα στο λαϊκό κίνημα.